Het Ryper Liedtboecxken, inhoudende veel schriftuyrlijcke liedekens by verscheyden autheuren gemaeckt
(1636)–Jacob Claesz–
AuteursrechtvrijOp de wijse: De schoone die my dus marteliseert.
EEn Lied heb ick begrepen nu,
O Iesu Godes Soon!
Begracijt my, op dat ick u
Mach met bequamen toon
Recommanderen een reyne Maeght,Ga naar margenoot+
Soo dat ghy haer, en sy weer u behaeght.
| |
[pagina 274]
| |
Leest doch mijn Dicht in sulcken hert,
Iongh Maeghdelijn en blom,
Dat ghy met Liefd' ontsteken wert,
Ga naar margenoot+Tot d'Hemelsche Bruydegom,
Hem aennemen meucht en loven trou,
En werden een lidt van zijn lichaem
Ga naar margenoot+en vrou.
Ist dat ghy door waer berou verlaet
Al dijn voorleden schuldt,
Ga naar margenoot+En u vertrouwen of Gods genaed,
Vast'lijck fonderen sult,
Ga naar margenoot+Ontfangende teecken der Christenheydt,
So werdy een Bruydt der hooghster Majesteyt.
Ga naar margenoot+Soo troudy den aldertrousten man,
Ga naar margenoot+Die syne Bruydt en Vrou
Ga naar margenoot+Tot geener tydt verlaten kan,
Blijft sy hem slechts ghetrou:
Soo smelt gy gaer met Christ' tot een
Ga naar margenoot+En werdt vleesch van sijn vleesch, been van syn been.
Ga naar margenoot+Acht hier op dan o jonger Maegt
In u bloeyende tijdt,
Eer u de magere sorge knaegt,
Veel minder neemt respijt,
Tot dat den schralen ouderdom
Met alderley ghebreck en last aenkom.
Ga naar margenoot+Bedenckt des levens ydelheydt,
Ga naar margenoot+D'onseeckerheydt van d'uer
Ga naar margenoot+Des stervens, en 's doodts seeckerheydt,
Bedenckt wat avontuer
| |
[pagina 275]
| |
Den draed dijns levens nu of dan
In eenen oogenblick af snyden kan.
En of u schoon een traege quael
Waerschouwen mocht voor heen,
Eer ghy bereyckt uws levens pael,
Wat sullen u ghebe'en
Dan gelden by den opper-Heer,Ga naar margenoot+
Die ghy gesondt ontseyde syn begheer?
T is nu den aenghenamen tijt,Ga naar margenoot+
Den dagh der saligheydt,
Soo langh ghy sterck en jeughdigh zijt,
Want siet onachtsaemheydt,
Door sieckt of jaren is de nacht,
Daer in Godts werck niet wel enGa naar margenoot+
werdt ghewracht.
Recht dan alsoo dijn wandeling aen,
Als ghy al van u jeught
Iae van kints been af hebt gedaen:
Dat ghy behaghen meught
Der Goden God, der Heeren Heer,
Dat hy u tot zijn Lieff en Bruyt begheer.
En meent niet dat ghy 't hert en oogh,
Van Christus 'tGodlijck zaet,Ga naar margenoot+
Sult locken, met een schoon vertoog,
Van uyterlijck cieraet,
Neen, neen, 't is gheen vergancklijck slijck,
Dat ons verciert voor God van Hemelrijck.
Maer Christi Bruydt, soo DavidGa naar margenoot+
singht,
| |
[pagina 276]
| |
Inwendigh op ghepronckt,
In't witte kleet der deugden blinckt,
Daer met sy steedts ontfonckt,
Haer Minnaer, die van 's Hemels boogh
Haer altijdt volght, met syn vyervlammigh oogh.
MET 'S Coninghs Dochter topt u dan,
Aen u onsterflijck deel,
Ga naar margenoot+Waschter de zwarte vlecken van,
Door 't Doopsel, en gheheel
Ga naar margenoot+Sond', werelt, vleesch abandoneert,
Soo werdt u Heer u tot een Man vereert.
DOCHTER, veracht dit houwelijck niet,
Maer grijpt het vyerigh aen,
Want gheen voortreffelijcker siet,
Gheen noodigher ghedaen,
Ick derf u dit versekeren wel,
Ga naar margenoot+'tSal wel beslaen, wel aen maeckt gheen uytstel.
|
|