Het Ryper Liedtboecxken, inhoudende veel schriftuyrlijcke liedekens by verscheyden autheuren gemaeckt
(1636)–Jacob Claesz–
Auteursrechtvrij
[pagina 271]
| |
Op de vvijse: Van den 8.Psalm.DEs Heeren loff wil ick met luyder keelen
En tot zijn eer met groote blijtschap queelen:
Ick wil zijn roem verconden met geschal,
So lang de ziel mijn lippen roeren sal.
Hy heeft my uyt het slijm en stoffGa naar margenoot+
der aerden
Sijn even-beeld' gheciert in grooterGa naar margenoot+
waerden:
Hy heeft my, daer ick lagh gesmoortGa naar margenoot+
in't quaed,
Door synen Soon ghenesen metter daed.
Ick was verdooldt ick gingh teGa naar margenoot+
vreemde weghen,
Van 't rechte padt verwilderd' ick te deghen:
Ick gingh met vreughd', gewentelt in't verdriet,
Ick paste op Godt noch syn geboden niet.
Met volle Zeyl begaff ick my de wereldt
Ick sagh haer glants met heerlijckheyt beperelt:
Hoe lachte doen mijn wankelbare ziel!
| |
[pagina 272]
| |
En dit was 't heyl dat haer soo wel beviel.
Maer also haest ick merckte Godes Wetten,
Wild' ick, door u, o Heer! dit quaedt verpletten:
Ga naar margenoot+Ick nam't Gheloof, door 't roeren
Ga naar margenoot+van u kracht,
Ga naar margenoot+Ick sagh vergaen de wereldt met haer pracht.
Soo haest een Pluym verstroyt wordt door de winden,
So haest was niet van al dien hoop te vinden:
O dacht ick, ist also met u gestelt:
Vaert wel, vaert wel, ick kies een trouwer Heldt.
Ick oeffen my gestadig in u waerheydt.
Wat vind' ick daer een over-groote klaerheydt!
Ga naar margenoot+Ick leere daer dat 's wereldts hooghe prael
Noch 't Godloos heyr verschijnt in Godes Zael.
Ga naar margenoot+V Woordt is my een licht op uwe paden:
Ga naar margenoot+Een Bad, daer in ick 't sondig vlees kan baden,
Ga naar margenoot+V Woordt is my een Leyd-starr' tot u School,
Daer in ick leer', en nimmermeer en dool.
O God voert ons door uwe gunst ten Hemel,
| |
[pagina 273]
| |
Daer moet door 't oogh eens Nael-Ga naar margenoot+
den doch een Kemel:
Ick ben alree' soo dweegh (door uwGa naar margenoot+
genaed')
Dat ick door boet' verstreck een fijne draedt.
Want u berouwt den vloeck opGa naar margenoot+
ons ghesproocken:
Ghy soeckt het Schaep dat eldersGa naar margenoot+
leydt gedoocken,
Ghy draeght dat weer en brenght het in de stal,
Daer t' nimmermeer van u verdwalen sal.
Ghy wilt den doodt des sondaersGa naar margenoot+
niet, maer 't leven:
Ghy kondt uyt steen een vleesschenGa naar margenoot+
herte gheven:
De sond' als bloet, jae als een Carmozijn,Ga naar margenoot+
Sal wit als Woll', door u ghenaede, zijn.
|
|