Het Ryper Liedtboecxken, inhoudende veel schriftuyrlijcke liedekens by verscheyden autheuren gemaeckt
(1636)–Jacob Claesz–
Auteursrechtvrij
| |
[pagina 277]
| |
En u vermant,
Om te verstaen de krachten,
En machten,
En wat een goet // dat God zijn moet
Daer wy 't al van verwachten.
Want ist dat soet // is alle goet,
Denckt dan beleeft,
Hoe soet syn moet // het gene vroet
Dat in hem heeft,
Aller goeden gheneughde,
En vreughde,
Dees goets Fonteyn // 't is God al-Ga naar margenoot+
leyn,
Die uyt geeft alle deughde.
En dit goet siet // en is soo niet,
Soo men bevint,
Als d'aerdts geniet // en dingen siet,
Dit wel versint,
Die gheschapen zijn waerlijck,
Iae klaerlijck,
'tIs soo veel meer // als Scheppers eer
Streckt boven 't schepsel waerlijck.
Is 't schepsel goet // dat groeyt en broet,
Den Schepper denckt,Ga naar margenoot+
Hoe mild' en soet // die dan syn moet En soo 't vreught brenght
Ter saligheydt verheven,
Te leven,
Hoe vol gheneught // moet zijn die vreught,
En alles heeft ghegheven.
Wijsheyt en konst // de ziel gesont
Heeft in ghedacht,
Een groote gonst // en waerde jonst,
| |
[pagina 278]
| |
Hoe hoogh gheacht,
En lieflijck moet hy wesen,
Ghepresen,
Ga naar margenoot+Die de wijsheyt // maeckt en bereyt,
Ga naar margenoot+En al wat meer mach wesen.
Ga naar margenoot+Soo ooc uyt giet // veel wellust siet,
De dinghen schoon,
Die gheen verdriet // maer vreught aenbiet:
Denckt dan ydoon,
Wat wellust is woonachtigh,
Waerachtigh,
Ga naar margenoot+In hem ghewis // die Fonteyn is
Van dees gheneuchten krachtigh.
Dit dan bedenckt // wat dien gheschenckt
Sal worden soet,
Die't wordt ghehenght // te zijn gemenght,
Al met dit goedt,
Oock wat by hem ghepresen,
Niet wesen,
En wat hy siet // sal hebben niet,
'tSal nae syn wenschen wesen.
Ga naar margenoot+Waerachtigh gy // sal hebben bly,
Wat hy begheert:
En 't gheen hy vry // niet wil in ty,
'tAl van hem keert,
Opent u hert en ooren,
Te vooren,
Hoort wat gheschiet // hier nae met vliet,
Die uyt Godt is ghebooren.
Ga naar margenoot+Mijn ziele goet // nu smaeckt hoe soet
| |
[pagina 279]
| |
Dat is de Heer,
Die hier weldoet // syn kind'ren vroetGa naar margenoot+
Hier nae noch meer,
'sLichaems en des ziels goeden,
De vroeden,
Hy naemaels gheeft // dat geen oogh heeftGa naar margenoot+
Ghesien, noch hert vermoeden.
|
|