Indiaanse vertellingen. Deel 2

[p. 80]

Jorobodie en de grondgeest

Jorobodie is onder de Arowakken een held geworden om de vele dappere daden die hij verrichte. Dikwijls vertellen de Arowakken elkaar van de heldendaden van Jorobodie, de moedige Indiaan die zich door niets vrees liet aan jagen.

Op een dag was Jorobodie op weg ter visvangst met zijn vrouw, twee zoontjes en dochterje. Hij pagaaide zijn korjaal langs het oeverbos om in de schaduw beschut te kunnen zijn tegen de felle zonnestralen. Zijn pijl en boog lagen voor het grijpen als hij ze nodig mocht hebben.

Het kreekje waar ze zouden vissen lag nogal ver van het dorp. Zo kwam het dat de avond Jorobodie en de zijnen op het water overviel. Zij moesten ergens op de oever de nacht doorbrengen. Jorobodie zocht een geschikte plek uit en bouwde een hulpkampje. Terwijl hij daarmee bezig was, zwommen de kinderen vrolijk in de rivier.

Toen alleen zich ter ruste hadden begeven, kreeg Jorobodie een benauwde droom. Met een schreeuw werd hij wakker. Hij wekte zijn vrouw, en vertelde haar dat zij direkt de plek moesten verlaten in het holst van de nacht.

‘In mijn slaap’, deelde Jorobodie haar mee, ‘heb ik de zeer oude grondgeest Konoko gezien. Hij klom uit de grond en staarde mij aan. Dat monster vroeg mij om onze dochter aan hem af te staan.

[p. 81]

De vrouw van Jorobodie kreeg kippevel. Konoko is een machtige grondgeest. Hij beinvloedt de oogst en plaagt de Indianen met ziekte.

Jorobodie vertelde verder van zijn droom: ’Ik weigerde ons dochtertje aan Konoko te geven. Konoko werd erg woedend. Hij bezwoer dat hij haar toch zou weten te krijgen.

Terwijl Jorobodie zij vrouw vertelde van de boze droom begon het kampje te schudden. Een kille wind streek door het bos. De grond trilde.

Wij moeten direct weg, hernam Jorobodie. Konoko is woedend en probeert ons te verdelgen.

De kinderen werden gewekt, de hangmatten gerold en het gezin stapte vlug naar de korjaal om zo snel mogelijk van de plek weg te gaan waar Konoko zich ophield.

Toen zij de korjaal genaderd waren, bleven ze dodelijk geschrokken staan. In de korjaal lag een figuur ineen gedoken. Was het een man of een vrouw? Het lange haar reikte tot voorbij de schouders. De onbekende stak een hand uit naar het dochtertje van Jorobodie.

De moedige Arowak had zich snel hersteld van zijn eerste schrik. Hij begreep nu dat het Konoko was, die in de korjaal wachtte om zijn buit mee te nemen. Jorobodie hanteerde vaardig zijn pijl en boog. In een onderdeel van een ogenblik suisde een pijl door de lucht en trof de ineengedoken figuur in de korjaal recht in het hart. Konoko, want hij was het, stiet een doffe kreet uit. Hij richtte zich op, en viel met een plons in het water.

Vlug stapten Jorobodie en zijn gezin in de korjaal en pagaaiden snel weg door de nacht. Achter hen vielen zware donderslagen.

De volgende morgen beriekten zij hun dorp weer en vertelden wat er gebeurd was. Vanaf die dag werd Jorobodie alom geeerd als de Arowak, die gedurgd had de machtige Konoko te beschieten en te verjagen. Om deze daad en nog vele anderen is hij bekend onder de Arowakken als de Held Jorobodie.