Ons leesboek

Hans en Louw.

‘De gekken zijn der wijzen plaag.’

Die waarheid blijkt ons alledaag;

Maar 't bijgeloof zorgt nu en dan, dat gekken

Zich onderling ten plaag verstrekken.

De schoorsteenveger Hans en Louw de molenaar

Doorkruisten 's nachts het veld, tien schreden van elkaar;

Allengskens dunt de wolk die't maanlicht kwam bedekken;

Daar wordt Hans Louw, en Louw wordt Hans gewaar!

‘Een spook!’ denkt de een; ‘De Droes!’ denkt de ander;

Het tweetal, weerzijds even schrander,

Stond stijf op wit en zwart te zien;

Geen voet dorst deze of die bewegen,

Tot eindlijk, aan de kim gestegen,

Hun 't morgenlicht zijn hulp kwam biên.

(A.C.W. Staring.)