Het gheestelyck opeeltjen van Hardoysche roose-bladers
(1719)–Pieter Cauwe–
AuteursrechtvrijStemme: Courante le Reyne.
Wien heb ick eens gheweest?
Ick was een schoone bloeme,
Boven-dien ick roeme,
Gheen mijns ghelijck
En was te vinden in het Vlaemsche-rijck:
En soo ick voorwaer segghen magh,
Mijn aensicht was gelijck den klaeren dagh,
En om mijn wesen
Was ick ghepresen
Van elck die my sagh.
2. Maer nu het is verkeert,
Voorwaer ick ben ghevallen,
Soo dat ick bleef mallen
Met den verraer,
Den snooden ziel-dief, wreeden moordenaer:
Die my een doodt-kist heeft bereydt,
Ick seghe in het vuyle slyck gheleyt;
Maer sonder baete,
Wordt nu te laete
Mijn verdriet beschreyt.
3. O blixem, hemels vier,
Het dunckt my een groot wonder
Dat den fellen donder
| |
[pagina 28]
| |
Niet en verplet
Hem die mijn edel ziele heeft besmet:
O ziel, het schijnt ick ben heel fy,
Waer dat ick gae nerghers en ben ick vry
Want soo ick hoore,
Maer voor een sloore
Kent u jeder my.
4. De kinders van de straet
Die staen op my en greynsen,
Het schijnt datse veynsen
Tot mijn verwijdt:
En dan weerom noch op een ander tydt
Verstont hem erghens eenen guyt,
En seght wel vry dagh joffrouw vuyle bruyt:
Dit moet ick hooren,
Die van te vooren
Was een Leli’-spruyt.
5. Om mijn groot ongheval,
Mijn Vader ende Moeder.
Mijn Suster en Broeder
Zyn seer beschaemt,
O dat ghy spotters in mijn straetjen quaemt!
‘K en voel als-dan gheen leven meer
Wanneer ick peyse, waer is nu mijn eer:
O bitter smerte!
Nu breeckt mijn herte
Door dit pijnigh zeer.
6. Wilt Schryvers op mijn graf
Een kleen ghedichtjen schryven,
Op dat het sou blyven
| |
[pagina 29]
| |
Voor Testament
De Dochters die my eens hebben ghekent;
Ick die nu hebben desen val,
Voor eene spieghel aen haer dienen sal.
O [teere] sinnen,
Wat wildy minnen?
Godt bemint voor al.
O Dochters wacht U van de straet,
En van daer ‘t op een vryen gaet;
Gaet naer de Miss’ en naer ’t Sermoen,
Maer niet ghelijcker vele doen,
Die gaen te Kerck om dit en dat,
En om al veel ‘ken weet niet wat
In schijn van deught, sy doen groot quaet,
Tot dat het met haer quelijck gaet.
|
|