Het gheestelyck opeeltjen van Hardoysche roose-bladers
(1719)–Pieter Cauwe–
AuteursrechtvrijStemme: O Coridon mijn Herder minjoot.
O Mensch wat mint ghy in u leven,
En lust mijn Hemelrijck u niet,
Met al het schoon dat men daer siet?
Soud’ ick wel aen den mensch meer geven
Als heel het hemels vreughdigh licht
Van mijn schoon Goddelijck Aensicht?
| |
[pagina 25]
| |
2. Mijn ziel wilt my van nu ontspringhen
Naer al het soet van s’Hemels vreught?
Maer leert aen my, o Heer, wat deught
Dat my tot in u rijck sal bringhen?
Zijt my ghenadigh goeden Heer?
Vraeght my niet veel, want ick ben teer.
3. De werelt woont noch inde sinnen
Van die mijn Rijck voor niet begheert?
Den Hemel is soo vele weert,
Ghy moet hem met u lijden winnen:
Veel menschen voor het hemels soet,
Ghegheven hebben vleesch en bloet.
4. Siet Adriaen verloos sijn handen,
En hy was van sijn kracht berooft?
En gaf Barbara niet haer hooft?
En Apollonia haer tanden?
En Laureyns koopt den Hemel dier,
Hy liet hem braeden op het vier,
5. Nu moghen sy voor haer swaer lijden
Met de Propheten al verblien,
Sy moghen d’Oude Vaders sien,
De vrienden Godts van alle tijden,
Sy sien d’eer die Maria heeft,
En in wat vreught dat Ioseph leeft.
6. Sy moghen haeren Godt aenschouwen,
Die ’t Hemelrijck gheschapen heeft,
Die aen haer vollen weelde gheeft:
Sy sullen eeuwigh bruyloft houwen
Daer honinck reghent voor den wijn,
Daer d’Enghels de Speel-lieden zijn.
| |
[pagina 26]
| |
Den Hemel waer seer haest verkocht,
Waer hy hier aen ons t’huys ghebrocht.
|
|