De pelgrimagie van het kindeken Jesus(1755)–Franciscus Cauwe– Auteursrechtvrij Vorige Volgende §. X. De None. Sy sterft. MAer aen de leste ur', die wy de None noemen, Soo wort die soete Ziel van 't lichaem op genomen, Tot dien sy soo seer soekt en lief heeft boven al, En met een soete doodt, verlaet het aerdsche dal. Want als sy overdenckt hoe dat ontrent dry uren Naer middag, ofte noen, den Heere moest besueren De schroomelycke doodt, die men vreest aldermeest, En met een droeve stem terstont gaf sijnen Geest: Soo maeckt sy groot misbaer, en schynt met hem te geven Al roepend' haeren geest, en heft haer stem al bevend' En segt dat't lest geroep van Jesus heeft haer hert [pagina 597] [p. 597] Doorsteken en verscheurt, dat haer van liefde smert. Maer desen stercken schicht en kan sy niet verdraegen, Sy swymelt, en sy hygt, en naer een weynig jaegen, Soo geeft sy haeren geest. O seer gewenschte doodt! Want sy recht henen vliegt in's Hemelsch Vaders schoot. Men moet geen Repuiem voor sulcke Ziele singen: Maer Gaudeamus wel, en blydelyck op springen: Want die noch suchtig bidt voor eenen Martelaer, Die wort met recht geseyt, een botten queselaer. Vorige Volgende