De pelgrimagie van het kindeken Jesus

§. IX.

SOo dick een Ziel die mint, die rust-plaets mag aenschouwen,
Soo wilt sy in de selv', staeg haere woonsté bouwen,

En vliegt daer in met haest, gelyck een Valcke doet,

Die haestig weder-vliegt, als sy siet vleesch bebloet.

O si! ô si!, roept sy, en wort als buyten reden.
O rust-plaets, Zyde wond, eylaes bebloede Leden

Van mynen Jesus lief! waerom en was ick niet

Aen u vast, en gewont, als gy het leven liet?

Al is 't dat dit geluck my niet en kan gebeuren,
Ick sal een nieuw torment, van een geduerigh treuren

My selven staeg aendoen, met menigh traenen en sucht,

Tot dat ik door de doot uyt dese werelt vlucht.

Hier wort die soete Ziel veel meer en meer ontsteken:
Haer lichaem dat beswyckt, haer krachten die afleken;

Haer stemme die verflauwt; dit leven haer verveelt:

En soo te bedde ligt; want sy van liefde queelt.

Als nu haer soete stem' is t'eenemael besweken,
Voor woort geeft sy versucht, voor stemme traene beken,

Haer hert dat jaegt altyts, om dat het is gewont,

De Wonden sy beweent des Heeren t'allen stont.

De ziele die soo queelt, haer en lust niet dan suchten;

[p. 596]

 

Het weenen is haer dranck, haer spys, rust, en genuchten;

 

s'En kan haer hert noch oog' van Jesus scheyden niet;

 

Want 't Jesus Wonden sijn, en Bloet al dat sy siet.

 

'tGemoet van dese ziel, is soo vol heete wenschen;

 

Al oft sy Jesus sag nu sterven voor de menschen:

 

Soo dat s'het Heylig Cruys altyt heeft in de oog',

 

Want d'ooge pleeg te zyn daer't minnend' herte vloog.

 

Dan menigh duysent sucht, dan traenen sonder maete:

 

Niet dat op d'aerde is, en geeft haer troost oft baete,

 

Maer ongenucht en pyn: soo dat sy in de perss'

 

Van Jesus liefde wort een nieuwe Martelerss'.