De pelgrimagie van het kindeken Jesus

XVI. Capittel.
Jesus bekeert S. Mattheus.

JESUS gaet wederom uyt de Stadt^(a) Capharnaum naer de zee. Volgt hem naer, ô ziele want

(a) Matth. 9. Marc. 2. Luc. 5.

[p. 222]

al de werelt loopt achter hem, om dat sy hun niet en connen verzaeden in dien soeten Man te sien, ende te hooren. Siet dan, ô ziele, waer hy gaet: want hy en gaet niet uyt voor niet: hy moet ergens hazaert weten. Hy gaet, maer hy en is niet ledig: want siende geduerig volck achter hem comen hy zaeyt geduerig het zaet van sijn Hemelsche leeringe. Hier-en-tusschen comende ontrent de haven, passeert hy voor by een huys, daer men de Tollen ontfinck, ende siende in het selve den Tollenaer sitten, welck eenen Publicaen was (dat was by de Joden volck, dat meest leefde by den roof) soo heeft Jesus tot hem keerende met een vriendelijk aensicht geseyt: Volgt my naer. Ende hy terstont op staende, heeft Jesum gevolgt. Dit was S. Mattheus Apostel ende Evangelist: welck by Jesum comende, ende ootmoedelyck hem de handen kussende, seyde: Heere comt eens binnen; want ick soude geerne myn vrienden ende gebueren adieu seggen; ende Jesum by de hant nemende, heeft hem binnen geleyt; ende heeft terstont een groot bancket opgerecht, tot welck quamen veel Publicanen van Mattheus vrienden.

Siet nu eens Godtminnende ziele, hoe den ootmoedigen Heere, terwylen men de maeltydt gereet maeckt, sit ergens in het midden van een deel rabauwen en groote sondaers seer minsaemelyck ende familieerelyck met hun koutende, ende hun met groote vierigheyt sprekende van den Hemel, en verweckende tot penitentie. Siet hoe sy altemael de oogen hebben op dit Hemels Aensicht; ende beweegt zynde door syne lieffelycke vermaningen, belyden met traenen hunne sonden ende kloppen menigmael op hunne borsten, beloven hun leven te beteren, ende al te doen dat hy hun sal bevelen.

[p. 223]

Peyst nu, ô ziele, dat gy een zyt van dese sondaers, ende vallende voor de voeten Jesu, wascht die met uwe traenen, op dat gy moogt van hem vergiffenisse krygen. O Ziele doet dit met een brandende liefde, op dat gy moogt gevoelen ende seggen met den H. Bernardus:

O vierigheyt der begeerten!

O saligen brandt van binnen!
O verkoelinge des herten!

Den Sone Godts te beminnen.

Terwylen Jesus aldus besig is om dese arme zielen te helpen, comt Mattheus seggen dat de maeltyt gereet is; ende leyt Jesum met sijne Discipels, ende andere die gecomen waeren, in de eet zale. Den ootmoedigen Heere familierelyck handelende met dit ongeleert simpel volcxken, neemt ergens plaetse in het midden des tafels, schouwende altyts de eerste plaetsen; eensdeels oock op dat een ider hem beter sien ende hooren soude. Want terwylen hy at, spysde hy meer de zielen met hemelsche proposten, als met eten en drincken.

Nu dan Pageken van Jesus, staet altyt by hem om hem te dienen; ende let daer en tusschen seer aendachtelyck op syne maniere van doen, ende syne handelinge met dit gemeen volckxken; siet hoe gemaniert hy is in 't eten; hoe ootmoedelyck hy ontfangt met de dancksegginge het gene men hem dient op syn tallioor, hoe vriendelyck hy nu den eenen, nu den anderen begroet met een kroes wyn in de hant, ende desgelycks van hem begroet zynde, seer minnelyck bedanckt. Siet of Jesus niet somtyts sijn aensicht tot u keeren en sal, u presenterende te drincken, oft wat van sijne tallioor; want hy is uyt 'er maeten beleeft en goedertier. Hy en sal met u niet handelen gelyk trotsche Edelmans met hunne pagien doen. Ja het geeft my won-

[p. 224]

der is 't dat hy voor u geen plaetse en maeckt, ende seer vriendelyck noot om by hem te sitten. Maer sout gy wel derven by hem sitten? Doet dan ootmoedelyck u excusie, en acht u voor geluckigh dat gy hem altyts moogt dienen. Kust soo dickwils sijne handt, als gy iet van hem ontfangt; want dit zal uwe aendachtigheyt ende devotie seer helpen.

Naer dese vermaeckelycke materie volgt hier een droevige; want de Scriben en Phariséen, schyn heylige en op-geblasen menschen, beginnen hunnen vergalden haet, welken sy tot noch toe in hun herte gesloten, gevoet hebben, met woorden tegen Jesum te laeten uytbersten. Want siende dat hy soo goedertierlyck en familieerlyck met de Publicanen en de ander slecht verworpen volck handelde, ende met hun at, seyde aen syne Discipels; waerom êet uwen Meester met Publicanen ende sondaers? Ende dit seyden sy, om dat het waeren hooveerdige opgeblaesen menschen, die veel houdende van hunne valsche rechtveerdigheyt, die alleenelyck gelegen was in een uytwendige politycke eerlykheyt ende gemaniertheyt, verachtende openbaere sondaers ende slechte verworpen lieden, hun niet geweerdigende met dese te handelen ofte te spreken. Maer den Sone Godts die verkosen heeft het gene van de werelt verworpen wort, ende die gecomen is om de sondaers te helpen, heeft hun geantwoort, seggende; den Medecyn en is niet noodig aen de gesonde maer aen de siecke. Ick en ben niet gecomen tot de rechtveerdige, maer om de sondaers te roepen tot penitentie. Let wel op Jesus woorden, ende siet hoe hy met gemaniertheyt, en modestie sy zelven verantwoort, sijne vyanden den mont stopt.