Klagende maeghden en raet voor de selve

(1634)–Jacob Cats– rechtenstatus



[pagina 5]
Danck-liet Van Susanna nae hare verlossinghe. Op de wijse: Fuions la claerté du soleil. OP, op myn ziel, dancktuwen God; Die ons als nu bevrijt Van schand'en schamperspot, De loose bouven tot een spijt. Ghy mijn hert, vry van smert, Looft hem t'aller tijt. Ick was verwesen van den Raet, En daer was steen geleyt Met hoopen op de straet, Die my tot straffe wert bereyt: Maer den nijt t'syner spijt Is syn eysch ontseyt.
[pagina 6]
Godleyt den mensch als aen het graf, En geeft hem aen de doot: Maer lae t van plagen af, En treckt hem weder uyt den noot. Hooghste God, ô myn lot, V genaed'is groot. Het liegen is een vuyle daet, Die naer een korten stont Haer eygen heer verraet, En even met een open mont Tegen danck als uyt dwanck Melt syn loosen vont. Hierom soo wil ick t'aller tijt Op God myn oogen slaen. Al word'ick schoon benijt Het sal my noch eens beter gaen. Wie den Heer hout in eer, Sal voor eeuwigh staen.