Klagende maeghden en raet voor de selve

Danck-liet, van yemant die van een sware sieckte verlost is.

Op de vvyse:
Ionck-vrou mijn bert, mijn ziel, mijn sin, &c.

MYn ziel berst nu van vreugden uyt,

En staeckt uswaer verdriet,

[p. 173]

 

Gaet neemt ter hant u soete luyt,

 

En singt een aerdigh liet;

 

Een liet, maer niet van lichte stof,

 

Oock niet vol geylen spot;

 

Maer enckel danck en enckel, lof

 

Tot prijs van uwen God.

 

 

 

Ick was gebracht totaen de doot,

 

Tot aen den swarten poel;

 

Ick sagh nu Charons ouden boot,

 

En wonder groot gewoel.

 

Ick was geraeckt tot op den kant,

 

Daer my de schare stiet,

 

Men drong my naer een duyster lant,

 

Maer daer en wild'ick niet.

 

 

 

Een kortse met een stagen brant,

 

Doorrende my de ziel;

 

Soo dat ick nimmer rust en vant

 

Maer staegh in slauten viel.

[p. 174]

 

Geen mooster, die ontrent my quam,

 

Geen kruyt dat my genas,

 

Hoe dickmael dat ick drancken nam

 

Ick bleef gelijck ick was.

 

 

 

Iae siet de kortse wies te meer,

 

Hier op heb ick gelet,

 

Dies gingh ick vluchten tot den Heer,

 

En dit was myn gebet.

 

O ghy die't leven en de doot,

 

Hebt onder u gewelt,

 

Koom treckt my doch uyt desen noot,

 

Die my den geest ontstelt.

 

 

 

Ick ben noch in myn groenen tijt,

 

Als in myn dage-raet,

 

Geeft dat de doot niet af ensnijt,

 

Mijnteeren levens draet,

[p. 175]

 

O Heer, neem u doch myner aen,

 

En hoor myn droef geklagh

 

En laet myn son niet onder gaen

 

Te midden op den dagh.

 

 

 

Weest uwen^† dienaer niet te straf

 

En treckt^† hem uyt het stof,

 

Men kan doch in het duyster graf

 

Niet melden uwen lof.

 

Een jeughdigh lijf, een frisschen geest,

 

Die isser toe bequaem

 

Die kan, als in een stage feest,

 

Verheffen uwen naem.

 

 

 

Siet slechts myn ziel eens gunstigh aen,

 

En stracx ick ben gesont.

 

Mijn pijn en druck sal henen gaen,

 

En al in korten stont.

† maget

† haer

[p. 176]

 

Soo wil ick al mijn dagen langh,

 

^† Dat adem in my speelt,

 

V naem verheffen met gesangh,

 

^† En doen wat gy beveelt.

 

 

 

Het woort en was nau uytgebracht,

 

Wanneer ick troost ontfing;

 

In my quam stracx een nieuwe kracht,

 

Soo dat de pijn verging.

 

Ick was gelijck het dorstigh kruyt,

 

Dat flau ter aerden sijgt,

 

Maer dat in volle lovers spruyt,

 

Alst soeten regen krijgt.

 

 

 

Wel op, wel op nu lompe geest,

 

'Tis langh genoegh getreurt,

 

Gaet heyligt God een eeuwigh feest,

 

Vermits u dit gebeurt.

† Gelijck u trouwe maegt,

† En doen wat u behaegt.

[p. 177]

 

Mijn tongh en swijge nimmer stil

 

O God mijn toeverlaet,

 

Du geefts my, Heer, den goeden wil,

 

Geeft oock de volle daet.