|
| |
| |
| |
Liefdes granaet-appel.
PHIL ARETVS van Waermont, een soet aerdigh edel-man, in zyn groene jaren de werelt met oordeel ghesien, en verscheyde talen gheleert hebbende, is naderhandt in zyn vader-landt ghekeert, ende aldaer een geruymen tijt ghebruyckt zynde gheweest in verscheyde eerlicke (doch moeyelicke bedieninghen, was eyntelick vande selve vermoeyt ende af-keerigh geworden, ende hadde daerom sich metter woone be- | |
| |
gheven op seecker sijn buyten huys, in een vrucht bare landt-streke cierlicken op ghebout, om aldaer zynen overigen tijt in stille besigheydt, buyten nijt en strijt, soetelicken over te brengen. Hy dan in dit buyten-leven nu eenigen tijdt getreden wesende, gheviel het ontrent den lieffelicken Mey-tijdt dat hem in de voor-seyde gele genthey dt eenige sijne vrienden, ende onder de selve een goet aen-tal wel opgevoede jonghe-lieden, quamen besoecken; diehy op een schoonen morgen-stont (in een venster liggende) hadde vermerckt eerst te gaen wandelen onder de
| |
| |
bloeyende boomen van den aenlegghenden hoff; ende eenigen tijt daer nae sich te hebben neder-gheset onder de nieu-groenende telgen van eeuen jeughdighen linde boom, op het voor-hoff staende, alwaer de selve onderlinge tot haere koninginne hadden verkoren Ionck-vrouw Phronesia van Geestrijc, met macht om voor dat mael een yeghelijck op te mogen leggen sodanigen last ende bevel als de selve soude mogen oordeelē tot de meeste ver makelickheyt van't geselschap te sullen dienen: in welck ampt de voorsz. Ioncvrou Phronesia (na eenighe heusche veront- | |
| |
schuldinge) ghetreden zynde, was besich aen den desen en den genen vast't een en 'tander te ghebieden; hier door began in't ghemoet van Philaretus (dit hoorende ende siende) eenige genegentheyt t' ontstaen om sich by de voorseyde jonge-lieden te vervoeghen, ten eynde om mede wat goets en wat soets onder de selve voorts te brengen, nae voor vallende ghelegentheyt; alles ten eynde om aen de voorseyde zyne gasten te betoonen hoe aengenaem hem der selver gheselschap moeste wesen, dewijle hy, als tegen zynen aert en jaren, sich onder de jonge-lieden quā
| |
| |
vermengen. Hier op dan beneden gekomen zynde, ende het gheselschap naerderende, is hem van twee snege jonghe-lieden (sich van den hoop af-sonderende) de wegh heusse lick af-genoemen, doende de selve aen hem versoeck, ten eynde hy de jeghenwoordige vergade ringe wat by wilde woonen, ende met zyn bevallick gheselschap wat vermaecks aen-brengen. Soete jonge-liedē (antwoorde Philaretus) dat ic hebbe en past niet op dese ghelegentheyt, ende dat hier wel passen soude, dat en heb ick jegenwoordelick niet; laet my daerom aen my selven, ende onderhout
| |
| |
malkanderen, als ghy begonnen hebt; vogelen van eender veeren dienen best te samen. Neen Heer, ant woorde een van de by-staenders, dit en is geen haven om soo voorby te zeylen sonder tol te betalen: heb ick niet van wijse lieden ghehoort dat het de beste slagh van jonghe lieden is, die soo wat vanden ouderdom alreedts in sich vertoonen? Ende wederom, dat het wel de bequaemste sorte van oude lieden wort geacht, die noch so wat van de jonckheydt aen sich hebben behouden? Dit gebeurende, ende dese woorden noch niet geeyndight zynde, bevont hem Philaretus omcinghelt, en als belegert van
| |
| |
een groot deel van't gheselschap, alle gelijckelick het selve versoeck met eenparighe begeerten ernstelick aendringende: des hy sich eyntelick liedt ghesegghen, ende met eene de koninginne eer biedelick gegroet, ende de handen gekust hebbende, sette sich neder nevens Iufvrou Virginea van bly-leven, verwachtende op wien de bevelen van de koninginne soude komen te vallen, ende wat de selve souden uyt-brengen. De koninginne niet lang hier nae hare oogen slaende op Philaret us, began te segghen; nadien tot haerder kennisse was ghekomen, dat hy,
| |
| |
onder andere goede saken, in zyn reysen naeu-keurigh was gheweest om voor-raet te doen van alderhande aerdige spreuckē ende spreec-woorden, die hem hier en daer onder andere natien waren voor-gekomen, dat sodanige spreucken kort en scherp zynde, ende in weynigh woorden veel begrijpende; haer bevel was dat hy ten goede van dat soet geselschap soude aen-vangē uyt te brengen, ende te beschrijven de rechte Minne-plichten, beyde voor jonge vryers eñ jonck-vrouwen, en dat alleē door spreec-woordē en soete spreuckē, om also eens in een kort-sprake
| |
| |
te moghensien, dat soo veel aerdige geesten int lange voor desen hebben voor-gestelt.
Philaretus sich willen de verontschuldigen op zyne jaren, kor theyt van memorie, ende andere ongelegenthedē meer, wert met gemeene stemmen verwesen tot gehoorsaemheyt; in voegen dat hy, siende hoe dat hy gescheept was, en dat hy den bal spelen moeste so die lag, den voorsz. last eyntelick aen heeft ghenomen, met versoeck nochtans dat hem tijt soude werden toeghestaen tot den naermiddagh, om zyne memorie middelerwijle op die geleghentheyt wat te mogen verver- | |
| |
schen: Het welck hem by allen zynde in gewillight, heeft terstont daernae sich aldaer een dienaer gevonden, die hen alle versochte tot het middagh mael te willen komen; waer mede het geselschap van daer ghescheyden, ende de mael tijt korter hebbende ghemaeckt, als naer gewoonte, heeft sich des namiddags ter bestemder plaetse in vollen getale laten vinden, alwaer Philaretus in't midden gheseten zynde, ende een schriftelijcke memorie, tot zyn behulp, in de handt hebbende, aldus began te spreken. |
|
Auteursrechtvrij