Klagende maeghden en raet voor de selve

Ziel-svcht;
Wt den 42. psalm.

Op de voys, Puis que de vivre sans aymer.

GElijck een hert nae 'twater hijght

Dat vloeyt uyt koele beken,

Wanneer het groote drooghte krijght

Door heeten brant ontsteken,

Soo verlanght myn bangh gemoet
Naer u, God, myn hooghste goet.

Ach! wanneer sal myn droeve geest

Tot uwe woonplaets stijgen,

Daer ick mocht wesen onbevreest,

En uwen segen krijghen!

[p. 183]

 

Daer ick God sal mogen sien,

 

Heer wanneer sal dat gheschien?

 

 

 

De tranen die men rollen siet

 

Op myn bedroefde wangen,

 

Dat is de spijs die ick gheniet,

 

In myn benout verlangen;

 

Mits men roept uyt enckel spot,

 

Segh ons nu waer is u Godt?

 

 

 

My dunckt ick smelt, wanneer ick peys

 

Dat ick u plagh te prijsen,

 

En met veel hoopen elcke reys

 

V eere gingh bewijsen

 

Och! mocht ick nu weder gaen

 

Daer ick't voortijts heb ghedaen.

 

 

 

Myn ziel, waerom zyt ghy ontrust?

 

Ey stilt u droeve sinnen;

 

Ghy sult noch eens met herten lust

 

Des Heeren lof beginnen:

[p. 184]

 

Hoopt, en siet alleen op hem,

 

Hy sal verhooren uwe stem.

 

 

 

Eylaes myn geest is gansch vermoeyt,

 

Heer dien wil ick u geven,

 

Daer's water der Iordane vloeyt

 

En Herm on staet verheven,

 

Of daer Misaer zyn ghehucht

 

Heeft ghedreven in de lucht.

Tweede deel.

O Heer, u felle water-vloet

Quam op myn hooft te ruyschen,

Dies hoord' ick binnen myn ghemoet,

D'een diept op d'ander bruyschen,

Heer, u stroom heeft my ghequelt,
Dat ick schier ben neer ghevelt.

[p. 185]

 

Doch evenwel den ganschen dagh

 

Sie ick op u genade,

 

En oock des snachts, al wat ick mach,

 

Bid ick, al isset spade;

 

Want ghy zyt myns levens kracht,

 

Daer op mijn gansche ziele wacht.

 

 

 

Ick segh u, God myn toeverlaet,

 

VVaerom ben ick vergeten

 

Dat ick voor yder die my haet

 

Ligh als geheel verbeten?

 

Waerom moet ick treurigh gaen,

 

Voor die my dus tegen-staen?

 

 

 

My dunckt dat yemant my vermoort,

 

VVanneer ick in myn ooren

 

Soo menigh sel en schampper woort

 

Moet van myn vyant hooren;

[p. 186]

 

Als hy roept, Seght ons, o vrient,

 

Waer is de God die ghy soo dient?

 

 

 

Myn ziel waerom zyt ghy ontrust?

 

Ey stilt u droeve sinnen,

 

Ghy sult noch eens met herten Iust,

 

Des Heeren lof beginnen:

 

Hoopten siet alleen op hem,

 

Hy sal hooren uwe stem.