|
| |
| |
[pagina XXXVI]
[p. XXXVI] | |
De vryster geraeckt in haer maeghdekransien, klaeght.
Op de vvyse:
Faut il qu'une beauté mortelle.
Oft mits de twee leste regels een silabe verminderende.
Op de vvyse:
Quelque beaute que la nature.
VAn alle die hier komen klagen
En heefter niemant grooter noot,
En leeter niemant harder stoot,
Als ick die meest ghehecle daghen
Versmelte door een droef gemoet
Als in een staegen tranen vloet.
| |
[pagina XXXVII]
[p. XXXVII] | |
VVant schoon al is het licht geweken,
En dat alree de stille nacht
Haer duyster kleet heeft uytgebracht,
Ick van een swaren druck ontsteken
En vind'in't slapen geenen lust,
Vermits myn hert is ongerust.
Vraegt ghy wat my is overkomen,
Dat my den geest soo byster knaegt?
VVat sal ick seggen droeve maegt?
My is eylaes! my is genomen
Yet dat ick niemant seggen derf,
Soo dat ick als geduerigh sterf.
Een Ioncker lustigh om te mallen
Die heeft my in den noot gebracht,
En dat eer ick het schier bedacht;
Een snelle schicht op my gevallen
(O slim bedrogh van jonge-mans!)
Die trof mijn teeren maeghde-krans.
| |
[pagina XXXVIII]
[p. XXXVIII] | |
Hoe dat het spel my sal bekomen
Daer ben ick dapper in bevreest,
Ick hebbe staegh een swaren geest.
Ick heb ('ken weet niet wat) vernomen
Och hoe het is of wesen mach,
Ten is niet als het eertijts plach.
Al wie sich qualick heeft gedragen
Die krijght een beul in syn gemoet,
Die' thert geduerigh such ten doet.
VVant na de sonde komen plagen;
Ach quaet doen is een droeve saeck!
En wel doen is een groot vermaeck.
Siet wat een druck komt my genaken
Voorwaer ten is niet als hetsou,
Ick rill', ick drill', ick spick ick spou,
Ick ben genegen om te braken,
Eylaes het is een vreemt gewoel,
Dat ick door al de leden voel.
| |
[pagina XXXIX]
[p. XXXIX] | |
Maer noch ist verr'de meeste schande
Dat hy, die my hier toe versocht
En aen den loosen handel brocht,
Is nu gaen reysen uyt den lande,
Is nu eylaes men weet niet waer.
Siet, vrysters, siet my, droef ghevaer.
Hy was wel eer tot my genegen,
Soo wel als oyt een eerlick man
Tot sijn geminde wesen kan,
Maer als hy had' van my gekregen
Yet dat hem geensins toe en quam,
Doen wast dat hy sijn af-scheyt nam.
Doen wild' hy noch een wijle reysen,
Hy wilde naer het fransche lant,
Of elders daer hy vreugde vant,
Op trouwen was niet eens te peysen,
Ach denckt hoe dat mijn saken staen,
Mijn eer en vryer sijn gegaen.
| |
| |
VVil nu de Ioncker niet volherden,
Of vint hy Iuffers buytens lants,
Van meerder goets of beter glans,
Eylaes wat sal van my gewerden?
Ick sal dan wesen yders spot,
Vermits ick eertijts was te sot.
Wel tot besluyt, eerbare maeghden,
Die niet en zijt in dit gequel,
Wacht, wacht u van oneerlick spel;
Want al die oyt haer eere waegden
Die syn geduerigh ongerust,
'Tis al maer droefheyt na de lust.
|
|
Auteursrechtvrij