Alle de werken. Deel 1

[p. 931]

Hy en is niet geheel vry, die noch een stuck van zijn banden na-sleept.
Il n'est pas libre, qui traine son licol.

Hel Peert spreeckt:

Al ben ick heden los, al schijn ick ongedwongen,
Al loop ick in het velt, en make vrye sprongen;

Soo ben ick even-wel niet buyten slaverny,

Vermits ick noch een slaef sie loopen achter my:

Ick voele noch een deel van mijne banden slepen,
Dies ben ick in gevaer om haest te zijn gegrepen;

Want soo hy, die my volght, hier op maer eens en trat,

Soo waer ick wederom (gelijck als eerst) gevat,

Soo waer ick meer als oyt geschapen om te lijden,
En wie en souder niet op mijne leden rijden?

Ach! wien noch eenigh jock ontrent de leden hanght,

Die sleept dat hem bederft, en dat hem weder vanght.

Maer, vrienden, die het peert aldus mocht hooren spreken,
En hanght niet aen het dier, maer let op uw gebreken:

De muyl-bant is het Vlees, en 't peert, een moedigh beest,

Dat is in dese prent een af-beelt van den Geest.

Heeft iemant rechten lust, om van de droeve sonden
Niet meer te zijn geboeyt, niet meer te zijn gebonden,

Die breke t'eenemael haer ongeluckigh zeel,

En dat van alle kant, en tot het minste deel;

Want soo uw slap beleydt wil iet hier in verschoonen,
Het quaet, dat overblijft, sal wis zijn meester loonen:

Een die zijn banden sleept, al schijnt hy los te zijn,

Raeckt licht (eer hy het meynt) al weder in de pijn.

[p. 932]

Een, dien het opperste gebiedt van eenige stadt bevolen is, soo hy koomt te vernemen, dat'er acht ofte tien verraders binnen de stadt zijn, plach hy sich gerust te stellen, als hy vijf ofte ses van de selve bekomen ende in hechtenisse gestelt heeft? Gewisselick neen; hy en geeft zijn ziele geen ruste, voor hy alle de selve by den kop gevat, ofte immers uytter stadt gejaeght heest. Hoe, staet ons anders te handelen met onse geestelijcke verraders?

Van 't onkruyt dient niet het loof alleen, maer de wortel uyt-getogen De Geest seyt niet: wont, maer: doot uw aerdtsche leden.

Nec tu, cùm obstiteris semel, instantique negâris
Parere imperio, Rupi jam vincula, dicas.
Nam & luctata canis nodum abripit: attamen illi,
Cùm sugit, à tergo trahitur pars longa catenae.