Verdeylt vyer brandt qualick.
Hes beeldt konde zijn een huys-moeder, die eenige kinderen van den heert jaeght, vermits sy het vyer breecken ende van den anderen scheyden; deselve spreeckt aldus:
Dit was een luchtigh vier, soo langh het bleef te samen,
En dat'er mette tangh geen kinders by en quamen:
Doen was sijn helle vlam een ciersel van den heert,
Ten dienste van den gast, ter eeren van den weert;
Maer nu het is verdeylt, soo is'et sonder luyster,
Soo light sijn schoone glans verschoven in het duyster.
Wech, kinders! van den heert, of laet'et vier gerust,
Want als'et is verdeylt dan is'et sonder lust.
Ey, siet wat eendracht doet, en hoe gevoeghde krachten
Haer doen van haren vrient, van haren vyant achten:
Blijft eenigh, Hollants volck, en alle wrevel stilt,
Ten zy ghy, t'uwer smaet, uw glans verliesen wilt.
Concordiâ res parvae crescunt: discordiâ aatem maximae dilabuntur. Sallust. Jugurth.
Sacrum est pacis nomen, & quod vix terram sapiat: nec alio nomine Hebraei τὸ εὐζῆν, ipsam adeò perfectionem, innuebant: nec quid aliud humano generi lubentius vel gratulati sunt Angeli, vel legavit Christus, vel Apostoli praeceperunt. &c. Joseph. Hall. Rom. Irreconciliab.