Niemant besloegh soo wel sijn paerd, of 't viel noch eenmael op der aerd'.
Nul cheval si bien ferré, qui ne glisse.
Dit was een moedigh peert, en heden noch beslagen,
Het gingh wel deftigh aen, oock somtijts gansche dagen,
Het gingh een staegen tret van dat ick neder sat,
Oock was de wegh bequaem en geensins glibber-glat,
Noch reed' ick met bescheyt, en geensins om te mallen,
En siet, dien onverlet, het peert dat is gevallen;
Daer ligh ick nu, eylaes! daer ligh ick, moedigh quant,
Gedommelt in het stof, geslingert in het zant.
Wel nu, dat heeft'et wegh; noch moet ick efter rijsen,
En uyt het ongeluck mijn dwaesheyt onderwijsen.
Ghy, segh eens, mijn vernuft, wat ick uyt desen val
Voor my, en mijns gelijck, ten nutte brengen sal?
Ey, wat is ons verstant! Wy gaen op losse beenen,
En dan oock alder-meest als wy het seker meenen;
Men vint, nae mijn begrijp, niet een soo vasten man,
Die niet een lossen pas by wijlen doen en kan.
Al is de ruyter gaeu, noch sal hy somtijts glippen,
Al is de visscher sneêgh, hem kan een ael ontslippen;
Wat dient'er veel geseyt? de beste van den hoop
Heeft dickmael (eer hy meynt) de sinnen op den loop.
| |
Het mist een meester wel.
Geen soo loosen exter, of haer nest wort wel eens gerooft.
Geen soo snegen hin, of sy leyt wel eens in de netelen.
Een goet visscher ontglipt wel een ael.
Een vier-voetigh peert sneuvelt wel.
Een goet schutter mist wel.
Niemant soo wijs, of hy kan falen.
't Gebeurt wel, dat een goet zee-man over-boort valt.
't Is een goet schutter, die altijt het wit raeckt.
De wijste fietmen mallen,
De kloeckste sietmen vallen.
Hoe siet men dit niet menighmael,
Aen Gautje ontglipt oock wel een ael.
Nemo mortalium omnibus horis sapit. Plin.
Non è si esperto aratore, che alcuna volta non faccia un solco torto.
Il n'y a si bon chartier, qui parfois ne verse.
Les plus sages faillent souvent en beau chemin.
Il est bon maistre qui jamais ne faille.
Es vertritt sich auch wol ein pferd mit vier füssen.
- - - - Quandoque bonus dormitat Homerus. Horat. Art. Poët.
Cade anche un cavallo da quattro gambe.
Un cheval à quatre pieds chet bien.
Jument ferré glisse bien.
Il n'est si seur qui ne glisse.
Il n'est si bon marinier qui ne perille;
A grand pescheur eschappe anguille.
Faillir aucunefois c'est une chose humaine. Des Portes, 412.
|
|
Auteursrechtvrij
