|
| |
| |
| |
| |
Elck weet waer hem de schoen wringht.
Ghy prijst, o vrient, de nieuwe schoen,
Die ghy siet aen mijn voeten doen:
Ghy siet het leer is wonder net,
En aerdigh na den voet geset:
Ghy siet een wonder schoonen naet
Die geestigh om de sole gaet:
Ghy siet, in plaetse van een bant,
Een roos geciert met diamant:
Ghy siet in als een meester-stuck,
En stelt dit onder mijn geluck.
Maer ghy, die dit van buyten siet,
En voelt het innigh prangen niet;
Van buyten schijnt het moy te zyn,
Maer binnen is een stille pijn,
Een pijn die my geduerigh wringht,
En mijn geheele vreught bedwinght.
Men oordeelt dickmaels eenigh mensch,
Als of hy hadt sijn's herten wensch,
En daerom wort ons eygen staet
By ons mispresen of gehaet:
Maer soo men waerheyt spreken mach,
Dit is voorwaer een quade slach;
Want hy, dien ghy geluckigh hiet,
Heeft dickmael eenigh stil verdriet,
Heeft dickmael, ick en weet niet wat,
Dat ghy van buyten niet en vat:
Maer soo ghy eens ter degen saeght,
Hoe dat sijn herte leyt en jaeght,
Hoe dat hy binnen is gestelt,
En wat hem in den boesem quelt,
Gy soudt misschien uw swaersten druck
Verheffen boven sijn geluck.
Gelooft'et vry, al draegh' ick schoon
Een prachtigh kleet, een goude kroon,
En boven dien een konings staf;
Al dat en weert geen hooft-sweer af;
Ick ben, eylaes! ick ben gequelt,
En dickmael wonder vreemt gestelt;
Ick voele jae, een swaer verdriet
Schoon dat'et yder niet en siet;
Ick voele dat my binnen wringht:
Ten is geen gout al wat'er blinckt.
| |
| |
Geen geluck Sonder druck.
Oock daer men 't niet en siet,
Is dickmael groot verdriet.
Een, die het staegh naer wenschen gaet,
En weet ter werelt goet noch quaet.
Een, die 't al heeft naer sijnen wensch,
Acht dien een ongeluckigh mensch.
Chacun sent mieux ce qu'à l'oeil luy pend.
| |
Parte beatum. Horat. 2. Od. 16.
Nulli est homini perpetuum bonum. Plaut. Cucc. 1. 3.
| |
Ennius apud Cic. 2. Fin.
Nimium boni est, cui nihil est mali.
| |
Horat. 2. Od. 16.
Non enim gazae, neque coufularis
Summovet lictor miseros tumultus
Mentis, & curaa laqueata cirenm
Et paulò post: Scandit eeratas vitiosa naves
Cura, nec turmas equitnm relinquit. &c.
Idem. 3. Od. 1. -- Timor & minae
Scandunt eodem quo dominus, neque
Decedit aeratâ triremi, &.
Post equitem sedet atra cura.
| |
Buchananus, Jephte Act. 5.
Fortnna nulli sic resulsit prospera,
Adversa ut illa lance non penset pari.
Tristia secundis, & secunda tristibus
Vicissitndo acerba sortis temperat.
| |
D. Rochus Honerdius Thamarâ:
Gemmae rubentis munus augustum sali,
Suffulta cedro tecta, cedrus divite
Auro revincta, fluctuantem pectoris
Non sistit aestum, gliscit ex laetis malum,
Et in beatos graviùs insurgit dolor.
Quin casus illos saepe prosternit levis. Jon.
Nil ferre possunt, ferre qui minimum solent.
La crainte & le soupçon, la desiance palle
Accompagnent tousiours la majesté Royale,
|
|
Auteursrechtvrij
