Als oude honden bassen, men dient'er op te passen.
De Huysman, die uyt de venghster siet, spreeckt:
Schoon Leeuwtje staet en keft, oock somtijts gansche nachten,
't Is efter sonder gront daer op te willen achten;
Het dingh is jongh en mal, het bast om 'k weet niet wat,
Al hoort'et maer een muys, al siet'et maer een kat;
Maer 't is een ander saeck met onsen ouden wachter,
Want als die gaende wort, dan schuylt'er onraet achter;
Het is een loose gast, en daerom bast hy niet,
Voor dat hy iemant vreemts of iet bysonders siet.
Ick houd het beest in eer, vermits sijn oude dagen,
En mits het sich verstaet op alle slimme lagen;
Dies, als ick inder nacht verneme sijn geluyt,
Soo loop ick uyt het bed, en kijk ten venghster uyt:
Daer word' ick dan gewaer een deel onguere streken,
Misschien een stouten boef die pooght in huys te breken,
Of wel een hoender-dief, die houdt hem wonder stil,
Of een die in den hof de fruyten stelen wil.
Daer hapert altijt wat als oude honden bassen,
En 't is de rechte stont om op het stuck te passen;
De tijdt heeft wonder in, want oock een lompigh beest
Wort door de jaren kloeck, en krijght een snegen geest.
Maer siet, hier was een dief, dan hy is nu geweken,
Ick denck hy vreest den hont, of heeft my hooren spreken;
Wel, dat hy henen ga, sijn aenslagh is belet,
En ick gae wederom my duycken in het bedt.
Een woort noch evenwel dat had ick u te seggen,
Wilt dat te mijner eer in uwen boesem, leggen:
Gebruyckt de rappe jeught, wanneer ghy wilt de daet;
Maer soeckje goet beleyt, soo let op ouden raet!
| |
Veeltijts meynen jonge dwasen,
Dat de oude lieden rasen;
Maer die hebben meer vergeten,
Als de jonge dwasen weten.
De jonge lieden past de lans;
Maer wel te raden oude mans.
Oude honden en hooren na geen wis wis.
Een oude kat speelt met geen balleken.
Een oude vos is qualick te bedriegen.
Een oude rat wil niet in de val.
't Is quaet, oude honden aen den bandt te leggen.
Wen der alte hund bast, so sol man auffsehen.
Cane vecchio non abbaja indarno.
Il n'est abbay que du vieil chien.
Quand le vieil chien abbaye, il donne conseil.
L'abbay du vieil chien doit-on croire.
El perro vicio si ladra da conseio.
Fait rarement bonne journée.
Gallina giovane per far vova, e vecchia per covare.
Consule queis aetas longa magistra suit.
Juvenum lanceae. Vid. Erasm.
Il faut long temps pour toucher le poux au monde.
Il n'est que vieux chien pour chasser à plaisir.
Longius insidias curva videbit anus. Ovid. 1. Art.
Solo il bue vecchio move li carri arrestati.
Senum voces fatidicae. Richt. Axiom. Hist. 30.
Ausculta illi cui quatuor sunt aures. Vid. Erasm.
Bos lassus fortius figit pedem. Idem.
Sapientiae aetas condimentum est. Plaut. Trin. 2. 2.
Sapere ista aetate decet qui sunt capite candido.
| |
Ovid. 2. Art.
Adde, quod est senibus operum prudentia major:
Solus & artisices qui sacit, usus adest.
Γέρων πίθηϰος οὐϰ ἁλίσϰεται βροχῴ
Ἁλίσϰεται μὲν σὺν χρόνῳ δ̕ ἁλίσϰεται. id est:
Annosa laqueo simia haud capi solet:
Capitur tamen, sed temporis longâ morâ.
Consiliis nihil utilius meliusve paternis,
Pluraque canities novit, quàm laeta juventus:
Tempus enim historiae pater est, materque vicissim
Dan. Heinsius in Herode Act. 4.
Unum fencctus, viribus fessis, habet
Salnhre regnis ac fibi, vim consili.
Consilio pollet, cui vim natura negavit.
|
|
Auteursrechtvrij
