Noyt sagh men op een esel dueren, twee gecken vol verwaende kueren.
Deux sots ne peuvent estre portez sur un asne.
Is 't niet een wonder dingh! twee beesten aen der heyden
Die konnen sonder twist op eenen bunder weyden:
Een tyger met een beer, een leeuw, een vinnigh swijn
Die woelen in het bosch, en konnen eenigh zijn;
Maer gaet, beveelt een ampt aen twee verwaende dwasen,
Die sullen onder een geduerigh leggen rasen,
Geduerigh in krackeel, en swanger van den nijt,
Geduerigh over hoop, en al uyt enckel spijt.
Twee gecken konnen noyt malkander leeren mijden,
Twee gecken konnen noyt op eenen esel rijden;
Sy dragen stage sorgh, en onrust in den geest,
Wie eerst en wieder lest sal klimmen op het beest:
En schoon dit grilligh paer ten lesten is geseten,
Noch kan het kribbigh volck haer kueren niet vergeten:
Die eerst sit weyt te breet, gelijck de leste meent,
Hy is'er door onteert, hy is'er in verkleent;
Dies wil hy evenstaegh iet op sijn macker winnen,
Die kant'er tegen aen met al de gansche sinnen:
Siet, daer is dan de strijdt, en al uyt hevigh bloet,
Tot dat van beyden een den esel ruymen moet.
Siet, vrienden, dese krijgh wort over al gevochten,
Geen mensch en sat'er lest, indien de lieden mochten,
Oock die geen daet en heeft, verheft hem op den schijn:
De kraey, al isse kleyn, die wil een arent zijn.
't Is vry geen kleyne kunst, een geck te konnen lijden,
't Is vry geen kleyne kunst, een geck te konnen mijden;
Want, soo men heden noch in alle landen siet:
De gave van gedult en is by gecken niet.
Twee kassen in een kerck, twee maters ia een convent, twee groote masten op een schip, en dienen niet.
Hooge macht en minne-spel,
Dat en wil geen met-gesel.
Dat maeckt een groot gedruys.
Pastoor en koster zijn selden wel eens.
Una domus non alit duos canes.
Unum arbustum non alit duos erithacos.
Nulla sides regni sociis, omnisque potestas
Impatiens consortis erit. - - Lucan. 1. Concordia collegarum rara.
Ο῎ρος ὄρει οὐ μίγνυται. id est:
Mons cum monte non miscetur.
| |
Auteursrechtvrij
