Een Koningh van Engelant, sijnde ter maeltijdt ten huyfe van een van sijne dienaers, en het selve huys groot en vol rijckdoms bevindende, daer de meester van gansch kleyne gelegentheyt was geweest, eer hy tot sijn ampt was gekomen, wilde by alle middelen van hem weten, hoe hy in soo korten tijdt soo veel middelen hadde te samen gebracht, hem belovende dat hem niet quaets en soude wedervaren, in gevalle hy hem de rechte waerheyt seyde. De vrient, dus geperst wesende, seyde eyndelijck, dat hy altijt een man was geweest van groote vlijt en neerstigheyt, dat hy staegh vroegh op hadde gestaen, en altijt sijne eygen saken eerst hadde gedaen, ende daer nae de dingen des Konincks.
De Koningh antwoorde, dat hy het tegendeel hadde behooren gedaen te hebben, dat is: eerst des Konincks, ende daer na sijn eygen saken. Hy verklaerde, dat hy sijne Majesteyt geen nadeel en verstont gedaen te hebben, dat hy den tijdt, dien andere besteden in 't slapen, tot sijn eygen saken hadde gebruyckt, en sulcks gedaen hebbende, dat hy dan noch wel soo vroegh was gekomen tot de saken sijns ampts, als andere, die met lange te slapen haer gemack hadden genomen.
Mijn dgie Is my nader als mijn knie.
Elck wil de boter op sijn koeck hebben.
Elck voor hem selven, en Godt voor ons allen.
Die koren voor een ander meet,
Is dwaes, indien hy sich vergeet.
Wie is 't die elders water giet,
Die brant in sijne woningh siet?
Proximus sum egomet mihi. Terent. And. 4. 1.
Vernm illud verbum est, vulgo quod dici solet:
Omnes sibi melius malle ease quam alteri. Ibid. 28.
Chacun tire 1'eau à son moulin.
Chacun tire à son prosit.
Sibi quisque ruri metit. Plaut. Mostell. 2. 3.
II est bien fol quy s'oublie.
Es denckt ein jeder in seinen sack.
Ognun tira 1'acqua al suo mulino.
Tutti vogano alla galiota, tirano a se.
Ogniuno caccia con la rete al fuo fratello.
Fa primo hene a tuoi, Poi a gli altri, ti tu puoi.
Auteursrechtvrij
