In een ander mans oor is te snijden als in een vilten-hoet.
De Chirurgijn spreeckt lot de omslanders:
Wel, maets, wat is'er dat u let?
Wat is'er dat u dus ontset?
Is 't om den handel die ghy siet?
Ey lieve kinders, moeytje niet:
Ick snijd' hier in een anders oor,
En dan en geef ick geef gehoor
Noch aen geklagh, noch aen gekrijt,
Wat pijne dat oock iemant lijt:
En of hy dichte tranen schreyt,
En duysent jammer-woorden seyt,
Al dat en gaet my geensins in,
Ick passe slechts op mijn gewin;
Want van een anders leet of seer
En hinckt de meester nimmermeer.
Een anders ham, een eygen mes.
Een gehuert peert, eygen sporen.
Gehuerde peerden maken korte mijlen.
De koe en lickt geen vreemt kalf.
Daer 't vry gelach is, is 't goet gasten nooden.
't Is licht groot vyer maecken van eens anders turf.
't Is goet breede riemen snijden uyt een ander mans leêr.
't Is goet danssen op een ander mans vloer.
't Is goet feest houden op eens anders sael.
Niemant hinckt van eens anders seer.
Die de koe aengaet die grijptse by den steert.
Avontuert ghy uw laken, ick avontuer mijn schaer, sey de kleermaker, en sneder in.
Ausz eins andern seckel ist gut geld zehlen.
Del cuojo d'altri si sanno le correggie larghe.
Es ist gut riemen ausz eines andern haut schneiden.
In ander leute küchen ist gut kochen.
Es is gut mit ander leut schaden weisz werden.
De piel agena, larga la correa. id est:
Du cuir d'autruy large courroye.
Poco os duelen, don Ximeno,
Estocadas en cuerpo ageno. id est:
Peu vous doulent, don Ximeno, les estocades au corps d'autruy.
Es ist in eins andern haut zu schneiden wie in einen filtz hut.
Es ist gut den schnitt an fremden tuch lernen.
| |
Weest in 't verhuysen niet te los; de steen die rolt, en gaert geen mos.
Lapis saepe revolutus non obducitur musco.
Ons buer-man Floor, en Heyl sijn wijf,
Die hadden 't loopen in het lijf,
En met verhuysen wel gepast,
En stelden noyt haer woon-steê vast:
Sy sweefden staegh, 'k en weet niet hoe,
Van d'eene stadt na d'ander toe,
En dan oock dickmael sonder raet,
Al weder na een ander straet;
En ondertusschen klaeghden zy
Aen dees', aen geen', en oock aen my,
Dat hare neeringh en gewin
Of niet of weynigh brachten in,
En dat het menigh ander mensch
Geluckte na sijn eygen wensch,
Schoon dat hy met soo grooten vlijt
Niet uyt en kochte sijnen tijt,
Ja, schoon hy dickmael stille sat,
En met gemaek maer dronk en at.
Ick, na de klachte was gedaen,
Sey Floor hiervan de reden aen:
Siet, als de steen wort om-gerolt
En dickmaels hier en daer gesolt,
Soo vint men noyt, dat eenigh kruyt
Hem op den kalen rugge spruyt,
Soo dat een stage water-drop,
Hem vallend' op sijn blooten kop,
Daer in niet selden metter tijt
Een hol, een gat, een open bijt.
Maer leght hem in der aerden vast,
Dan is'et dat hy eerst bewast,
Dan wort hy, tegen 's winters leet,
Met groene kruyden over-kleet:
En daerom kan de koude locht,
Door mist, of sneeuw, of ander vocht,
Niet eten door het dichte groen,
Gelijck het eertijts plagh te doen.
Siet, Floor, dit past op uw bedrijf,
Dit past op uw onrustigh wijf:
De boom die veeltijts wert verplant
En vest geen wortels in het lant;
Maer als hy lange staende blijft,
Dan is'et dat sijn hout beklijft.
Veel verhuysens kost veel bed-stroo.
Daer wast geen ragh aen een draeyende meulenkam.
Boomen die men veel verplant, gedyen selden.
Een looper en gedijt niet.
Vaert men over een sloot,
Geen oude schoenen wech te werpen, eer men nieuwe heeft.
Λίθος ϰυλινδόμενος τὸ ϕῦϰος οὐ ποιεῖ. id est:
Musco lapis volutus haud obducitur.
Planta quae saepius transsertur non coalescit. Quintil.
The rolling stone never gathereth mosze.
Waltzender stein wart nie mösig.
Sasso che non sta sermo, non sa muscio.
Pietra mossa non sa muscio.
Junuar lanan tasscha Jossun Japischmas.
Pierre souvent muée, ne quest point mousse.
Arbor quae crebrò transfertur, non coalescit.
Non lapis hirsutus sit per loca plura volutus.
Qui est couvert quand il pleut.
Il n'est pas sage s'il se meut.
Arbore spesso trapiantato,
Mai de frutti è caricato.
C'est une vie malheureuse, que de remuer d'une maison à autre.
Πλαγϰτοσύνης οὐϰ ἔςι ϰαϰώτερον ἄλλο βροτοῖ σιν. id est:
Nil magis est miserum quàm incertâ, sede vagari.
Qui change de païs, change de fortune.
Omnis mutatio habet periculum.
Chi ben sta, non si move.
| |
De papegay weet desen treck, sy lost geen voet, of hecht den beck.
Far come il papagallo, che non leva mai il pirde, que prima non ha app1ccato il becco.
Men vindt'er over-al, die licht in alle saken
Verstellen haer bedrijf, en nieuwe gronden maken,
Die licht haer vorigh ampt gaen leggen uytter hant,
Eer datse seker gaen in haren nieuwen stant:
Maer, vrienden, dit beleydt en is u niet te raden,
't Is dwaesheyt af te gaen tot onbekende paden;
Let op den papegay, die weet een gaeuwen treek:
Hy slaet geen pooten af, of vest hem metten beek.
Dit heeft een geestigh volck voor desen waer-genomen,
En daer is, metter tijdt, een spreucke van gekomen;
Wel aen dan, wie ghy zijt, verlaet uw voordeel niet,
Ten zy ghy beter kans, of nutter dingen siet.
|
|
Auteursrechtvrij
