Alle de werken. Deel 1

Siet kint, dit heb ick langh geweten, dat groote vissen kleyne eten.

De leser beelde sich in een visscher, uyt een grooten vis een kleynen vis treckende en sijn kint toonende, die spreeckt aldus:

Komt hier en siet eens, weerde kint,

Wat vreemder saken dat men vint,

Komt, leert hier dat u dienen kan,

Oock als ghy wort een dege man:

Ick hebbe lange tijdt gevist,

En dit en heeft my noyt gemist,

Wanneer ick iet gevangen hadt,

En dan ontrent den oever sat,

En daer den vis in mooten sneet,

Gelijck men die gemeenlijck eet,

Of ick en vondt, wanneer ick sagh

Wat in haer groote roppen lagh,

Een spierinck of een kleynen ael,

Een reste van haer middag-mael;

Soo dat ick nu voorseker weet

Dat groote vis sijn minder eet.

[p. 817]

 

Dit vond' ick in de woeste zee,

 

Dit vond' ick op de stille ree,

 

Dit vond' ick in een binnen-sloot,

 

Al isse dickmael niet te groot.

 

Godt gave dat men op het landt

 

Van dese streken niet en vandt!

 

Maer 't is'er, nae men ons vertelt,

 

Al op gelijcken voet gestelt;

 

Want al dat gaept na groot gewin,

 

Dat slockt wel licht sijn minder in.

 

Het is van oudts een wisse saeck,

 

Dat noyt een slangh wast tot een draeck,

 

Dan soo wanneer haer mede-maet

 

Eerst door haer ruyme kele gaet.

Nederl.

Ten sy de slangh verslindt een slangh,

Sy wierdt geen draeck, haer leven langh.

Gelijck de leeuw het wilt verslint, soo verslinden de rijcke de

armen. Syrach 13. 23.

d'Een mensch sou den anderen eten, kost hy.

Hooghd.

Wann ein schlang die ander nit fresz, soo würde kein drach drausz.

Spaens.

Ni ay artoyo qué enriqueza su corrieuse de agua clara. id est:

Frans.

Il n'y a ruisseau qui enrichisse son courant avec de 1'cau claire.

Lat.

Serpens nisi serpentem deglutiat, non sit draco.

Hooghd.

Von kleinen fischlin worden die hecht grosz.

Frans.

Qui fait grands les grands,

Sinon qu'ils peignent sur les gens?

Les grands poissons mangent les petits.

Varro apud Nonnium:

Lat.

Qui pote plus urget: pisces ut saepe minutos

Magnu' comest, ut aves enecat accipiter.

August. Milleloq. Serm. 53. de Resurrect.

An non est mare hoe saeculum? an flumen non est, ubi se homines quasi pisces devorant?

Syrach 13. 21. & seqq.

Comme les asnes sauvages sont la proye des lions: ainsi les povres sont la pasture des riches.

Senec. Epist. 103.

Ab homine homini quotidianum perieulum.

Homo homini lupus. Plaut. Asin. 2. 4.

Anacharsis Scytha interrogatus: Quid homini maximè infestum esset? Ipsi, inquit, fibi ipsis. Contrarium est illud Caecilii apud Symmachum:

Homo homini Deus est, si suum officium sciat.