De kleyne brack doet op den haes, de groote wind behout het aes.
Par le petit chien le lievre est trouvé, mais par le grand il est happé.
De leser beelde sich in een jager, staende ontrent een hart dat de groote honden ter aerden vellen, bijtende de bracken, die het selve hebben opgedaen, daer van.
Het wilt, dat sich onthielt ontrent de dichte tacken,
Dat heb ick op-gedaen niet dese kleyne bracken,
Die liepen vlijtigh heen, en keften over-hoop,
En dreven menigh hert te samen op den loop;
Maer toen wy op het vlack de snelle dieren sagen,
En stonden al bereyt, en veerdigh om te jagen,
Soo quamen daer in haest de snelle winden aen,
En stracx was al de jaght, en oock de vangh gedaen.
Eylaes! mijn gaeuste brack die wert'er af gesmeten,
Die wert'er af geruckt, die wert'er af gebeten:
En die het vlugtigh hert eerst in den woude vont,
En heest geen ander loon als slechts een droogen mont.
Is 't niet een selsaem werck! De kleyne lieden vinden,
Maer waer men vangen sal, daer zijn de groote winden;
Wat baet doch, lieve vrient, het loopen van den brack?
Een ander heeft'et wilt, en hy het ongemack.
Qui n'a pas les oisillons.
Che divide le pera con l'orso, n'ha sempre men che parte.
Sie vos non vobis vellera sertis oves.
Sie vos non vobis sertis aratra boves
Sie vos non vobis nidisicatis aves
Sie vos non vobis mellisicatis apes.
Ainsi les gros taureaux vont labourant la plaine,
Aiusi les gras moutons au dos portent la laine,
Ainsi la mouche à miel en son petit estny
Travaille en se tuant pour le prosit d'autruy.
Sie vorder het eerste deel, en Richter. Axiom. Histor. 27.
Auteursrechtvrij