De gansen die krijgen den kost, maer sy moetense plucken.
Komt, siet hier dese prent, en leert den sin begrijpen,
Al wie maer zijt gewoon de straet alleen te slijpen:
Hoort dit, wie niet en doet, als dat hy ledigh gaet,
Hier is een goede les daer op te letten staet:
God is een rijcke born, hy spijft de wilde dieren,
Het zy die in het wout of om den oever swieren;
Maer schoon hy yder beest sijn eygen voetsel biet,
Noch voedt hy even-wel de luye buycken niet.
Geen mensch of ander dier en late sich bedriegen,
Al wat'er spijse soeckt moet Ioopen, rennen, vliegen:
De vos, die sit en geeuwt, of luyert in den kuyl,
Hout wel de pooten droogh, maer krijght niet in den muyl:
Al wat'er adem heeft behoort'et aen te mercken,
Dat wat van Adam komt bevolen is te wercken;
Wie geen beroep en heeft, en niet ter werelt doet,
En heeft geen vasten troost waer op hy wert gevoet.
Godt spijst de vogelen, maer sy moeten'er om vliegen.
De gansen krijghen wel den kost
Maer sijn van moeyte niet verlost.
Niemandt en komen de gebrade duyven in de mont gevlogen.
Armoede is luyheyts loon.
Godt geeft koeyen, maer niet met de hoornen.
Wie besoeten wil, moet besuren.
Die de eyeren hebben wil, moet het kakelen der hennen lijden.
Den slapenden vos en valt niet in den muyl.
Handt aen den ploegh, soo sal 't Godt vorderen.
Tot Godes hulp behoeft arbeyt.
Stroopt uw armen, en seght: Godt wouts.
Den slapenden wolf loopt geen schaep in den mont.
Die 't vercken keelen wil, moet hem het tieren troosten.
Een vliegende kraey vanght wat.
Τῆϛ ἀρετὴϛ ἳδρῶτα θεοὶ προπάροιθεν ἔθηϰαν. Hesiod.
i.e. Virtutem voluêre Dii sudore parari.
Les dieux ont la sueur devant la vertu mise,
Et fault heaucoup grimper ains qu'atteindre au sommet
Du roc, où la vertu liberale promet
Après dix mille ennuis une gloire éternelle. Ronsard.
Dieu donne biens & boeufs, mais pas les cornes.
Fleisz bricht alles eysz.
Wenn der zimmerman lang umbs holz spaziren geht, so fellt kein spân dar von.
A renard endormy rien ne luy chet en gorge.
Renard qui dort la matinée, n'a pas la bouche emplumée.
A chien dormant rien ne vient en la dent.
Non si può aver il miel senza le mosche,
La rosa senza la spina, Ni carne senz' osse, ni farina senza semola.
A la vulpeia dormida no e cal nada en la boca.
Manus movenda cum Minervâ.
Manum admoventi sortuna imploranda est.
Qui a besoin du seu, le quiert des doigts.
Après beaucoup d'ennuis plus douce est la liesse,
Et jamais un grand heur n'est acquis sans tristesse,
Toute chose facile est indigne de gloire,
Plus grand est le péril, plus belle est la victoire.
| |
Gaet tot den mier, ghy luyaert.
Ghy luyaert, die nu leght en slaept,
En dan een wijle sit en gaept,
Op, op! en gaet eens tot de mier,
Dat is een kleyn, maer naerstigh dier,
Dat is voorsichtigh ende wijs,
Dat gadert 's somers sijne spijs,
Op dat'et door de strenghe kou
Niet door gebreck vergaen en sou.
Maer ghy leght hier en koeckeloert,
Door vreemde droomen omgevoert:
Ghy siet, hoe dat de snelle tijt,
Hoe dat uw jonckheyt henen glijt;
En efter neemt ghy niet ter hant
Tot oeffeningh van uw verstant.
Op, op! en stelt het lijf te werck,
En set de mier tot uw gemerck;
Want die by lichten daghe slaept,
En in den somer sit en gaept,
Is waerdigh, dat hy koude lijt,
Wanneer de felle winter bijt.
Ledigheyt is hongers moeder
En van diefte volle broeder.
Een plouch die werckt, blinckt,
Maer 't stille water stinckt.
Niet doen leert quaet doen.
Non minor est virtus, quam quaerere, parta tueri.
Casus inest illis; hic erit artis opus. Ovid.
Ce n'est pas moindre vertu de garder
ce qui est acquis que de l'acquérir.
Fortunam cìtius reperias quam retineas.
Segnitiem sugite, quae vitae ignavia fertur,
Cum animus languet, consumit incrtia corpus.
| |
Horat. 1. Satyr. 1.
Parvula (nam exemplo est) magni sormica laboris
Ore trahit quodcunque potest, atque addit acervo
Quem struit, haud ignara ac non incauta futuri.
Quae, simul in versum contristat Aquarius annum,
Non usquam prorepit: & illis utitur antè
In hoc adagio Arabes, Hebraei, & Romani concurrunt, & eodem sensu utuntur.
Combien heureux seroit le laboureur,
S'il cognossoit de son heur la valeur! Ronsard.
Prov. 20. 13: Hebt den slaep niet lief, dat ghy niet arm en wordt; laet uwe ooghen wacker sijn, soo sult ghy broots genoegh hebben.
|
|
Auteursrechtvrij
