Twee op eenen tijt te vryen, siet men selden wel gedyen.
Nemo potest thetidem simul et galateam amare.
Hoort, gesellen, hoort een saeck,
Eerstmael dienstigh tot vermaeck,
Dan oock nut voor yeder man,
Diese recht gebruycken kan:
Ick ben van soo lossen sin,
Dat ick twee gespelen min:
Twee besitten mijn gepeys
D'een' is Galateê genaemt,
D'ander Thetis wijt befaemt:
Thetis woont ontrent de zee,
Thetis praet my van een schip,
Van den oever, van een klip,
Van den haringh, van den vis,
Spreeckt my van het weligh vee,
Van de beemden, van het lant,
Daer men saeyt of boomen plant,
Van het velt en lustigh wout,
Daer men duysent schapen hout,
Van de dreven, van de laen,
Daer de groene linden staen.
Thetis doet my langh verhael,
Al in ronde visschers tael,
Hoe men haringh-netten breyt,
En dan op de duynen spreyt,
Hoe men bot en scharren vanght,
En dan aen den oever hanght,
Hoe in haest een eenigh man
Hondert vissen vangen kan.
Is hier tegen aen-gekant,
Die meynt, dat oock verse vis
Niet als enckel stanck en is,
Die en acht geen souten stroom,
Maer alleen haer soeten room,
Dat is (meyntse) beter aes.
Spreeck ick gunstigh van het velt,
Dan is Thetis gansch ontstelt;
Prijs ick eens cle rijcke zee,
| |
Ben ick op sijn boers gekleet,
Dat is Thetis wonder leet;
Gaen ick als een vissers maet,
Draegh ick eens een platten hoet,
Als by ons een herder doet,
Thetis seyt van stonden aen:
Wat een boer komt hier gegaen!
Neem ick dan een vissers tuygh,
Blauwe mutsen, buyten ruygh,
Als ick die maer op en set.
Siet, dus loop ick jaren langh,
Maer ick jaege sonder vangh,
Juyst gelijck het hem geschiet
Die twee hasen teffens siet,
Die twee hasen by gelijck
Meynt te lichten van den dijck.
Ach, die soo onseker jaeght,
Selden dat hy niet en klaeght!
Wel, ghy vryers, voor besluyt,
Treckt hier desen regel uyt:
Twee te lieven is verdriet,
Want soo doende vanght men niet;
Hout dan liever dese leer:
Eene vrijster, sonder meer!
Die veel ambachten leert, doet'er selden een wel.
Twaelf ambaehten, dertien ongelucken.
Mijn kint, steekt u niet in veelderley handel; want soo ghy
menigerley voorneemt, soo sult ghy geen voordeel doen. Syr. 11. 10.
Tusschen twee stoelen in d'assen.
Die maer een oogh en heeft bewaert het wel.
Οὐ δύνασαι Θέτιδος ϰαὶ Γαλαθέιας ἐρᾷν, id est:
Nemo potest Thetidem simul et Galatean amare.
Una non piglia e l'altra lascia.
Qui binos lepores una sectabitur hora,
Secta bipartito cum mens discurrit utroque,
Alterius vires subtrahit alter amor. Ovid.
Qui trop embrasse mal estraint.
Chi tutto vuole de rabbia more,
Chi tutto abbraccia nulla stringe.
Die viel ansahen, enden wenig.
Muchos ajos en un mortero,
Mal los maja un majadero. id est:
Plusieurs aulx en un mortier,
Mal les peut un pilon piler.
Quien à dos senores ha de servir,
Qui à deux maistres servira,
Entre deux selles le cul en terre.
Nusquam est qui ubique est
Non si può insieme bere è fischiare,
Non si può insieme soffiare è sacchiare.
Pluribus intentus minor est ad singula sensus.
Σπάρτϰν ἔλαχες, ταύτϰν ϰόσμει id est:
Spartam quam nactus es orna.
Quien pequena heredad tiene, a passos la miede. id est:
Qui a une petite terre, la mesure avec les pas.
Chi ha un porco quello facilmente ingrassa.
Chi n' lia ch' uno sol' occhio spesso si sorbe.
|
|
Auteursrechtvrij
