Met arbeyt krijght men vyer uyt den steen.
Siet hier, ghy koele vryers, siet,
Wat doet de vlijt en moeyte niet!
Als ick eerst desen steen bequam,
En van den stueren oever nam,
Doen wasse raeu en ongebout,
En dan noch hart en wonder kout:
Noyt mensch en dacht, die hem besagh,
Dat eenigh vyer daer binnen lagh;
En efter als ick eens begon,
En sloegh'er op al wat ick kon,
Toen zijnder, door gestadigh slaen,
Veel helle voncken uyt-gegaen:
En die nam ick wel neerstigh waer,
En dus zijn al mijn saken klaer:
Want siet, mijn heert, die niet en was
Als vuyl gemul, en enckel as,
Die blinckt nu van een helle vlam,
Die uyt mijn vlijt haer voetsel nam.
De vrijster, die ghy heden siet,
Die my nu hant en herte biet,
Was, noch in 't eerste van de Mey,
Soo hart gelijck een blaeuwe key,
Soo koel gelijck een killigh ijs,
En tegen my geweldigh vijs;
Maer naer dat ick, met staege vlijt,
Geen moeyt' of pijn en heb gemijt,
Soo is het stuck soo verr' gebracht,
Dat sy nu soetjens op my lacht,
Dat sy my valt tot in den arm,
En hierom zijn wy beyde warm.
Siet, vryers, siet, dit komt'er van,
Wanneer men doen en lijden kan.
Wel ghy, die treurigh sit en klaeght,
Dat ghy bemint een koele maeght,
Dat ghy een grilligh meysjen vrijt,
Daerom ghy groote smerte lijt;
Magh ick u bidden, lieve vrient,
Indien u slechts de vrijster dient,
Soo schept maer moet, en lijt de pijn,
Gewis het sal eens beter zijn:
Want siet, door vlijt en soet gevley,
Soo kreegh ick vyer uyt desen key.
| |
De stadige jager vanght het wilt.
Aenhouden doet verkrijgen.
De stadige voet draeght over wegh.
Die in vrou Venus hof wil wandelen,
Moet stout versoecken, en sachtjens handelen.
A muse in time may bite a two a cable.
Πόνος ἐυϰλείας παθήρ. id est:
Labor bonae gloriae pater est.
Ferreus assiduo ronsumitur annulus usu.
Invia virtuti nulla est via. - Ovid.
Vigilando, agendo, benè consulendo, prosperè omnia cedunt. Sallust. Catil.
Nihil unquam vehementer imperavit sibi humanus animus, quod non effecerit.
A la larga el galgo a la lievre mata. id est:
A la longue le levrier tue le lievre.
Vita labore dedit mortalibus. - Horat.
Tῶν πόνων πωλοῦσιν ἠμῖν πάντα πἀγάθ᾿οἱ θεοί Epicharm. id est:
Dij suas labore dotes esse venales volunt.
|
|