1 Tim. 5. vers 5. 6. 7. 9. 10. Die eene rechte weduwe is en eensaem, die hoopt op God, en blijft in smeekingen en gebeden nacht en dagh: Maer die in wellust leeft, dic is levende doot. Gebiet dit, op dat sy onstraffelijck sijn. Men sal de weduwe verkiesen, die niet min en sy dan sestigh jaren, die ééne mans wijf geweest fy: hebbende getuygenis van goede wercken, of fy kinderen opgevoedt heest, of sy herbergigh geweest is, of sy der heyligen voeten gewasschen heeft, of sy den bedruckten te hulpe gekomen is, of sy alle goede wercken aclstervolght heeft.
Quod sic D. Ambrosius eloquitur: Non sola castitas corporis viduae sortitudo eft, sed magna et uberrima disciplina virtutis: Primò Pietatis officium; secundò Hospitalitatis studium et Humilitatis obsequium; tertiò Misericordiae ministerium Liberalitatisque subsidium; ad summam omnis boni operis executio.
Tit. 2. vers 3. De oude vrouwen, dat sy haer selven dragen gelijck 't den heyligen bctaemt, dat sy geene lasteressen en sijn, sich niet tot veel wijns begeven, maer leeraressen der eerlickheyt.
Luc. 2. vers 36. En daer was oock Anna de prophetisse, een dochter Phanuëls, uyt den geslachte Asser: Dese was seer oud, ende hadde geleest met baren man seven jaer van haren maeghdom aen. Ende sy was eene weduwe, van ontrent vier-en-tachtigh jaren, dewelcke niet en quam uyt den tempel, God dienende met vasten ende bidden nacht ende dagb.
Ambrosius in tractatu de Viduis: Docet Anna quales esse deceat viduas: Quae immaturo mariti obitu destituta, maturae tamen à Deo remunerationem laudis invenit, non minus religionis officio, quam studio castitatis intenta. Praedicatur Anna vidua, unius viri uxor, aetatis quoque probata jam processu, vivida religioni, et effoeta jam corpore, cui diversorium in templo, colloquium in prece, vita in jejunio, quae dierum noctiumque temporibus indefessae devotionis obsequio, cùm corporis agnosceret senectutem, pietatis tamen nesciret aetatem. Sic instituitur à juventute vidua, sic praedicatur in senectute veterana, quae viduitatem non occasione temporis, non imbecillitate corporis, sed virtutis magnanimitate servaverit.
Hieronymus ad Furiam: Imitave sanctam matrem tuam, cujus ego quoties recordor, venit in mentem ardor in Christum, pallor ex jejunijs, eleëmosynae in panperes, obsequium in servos Dei, humilitas vestium et cordis, atque in cunctis sermo moderatus.
Recordemur viduae Sareptanae, quae, et suae et filiorum saluti, Heliae praetulit famem: ut in ipsa nocte moritura cum silio, snperstitem hospitem relinqueret, malens vitam perdere quam eleëmosynam: et in pugillo sartis seminarium sibi messis Dominicae praeparavit.
Tertullianus ad Uxorem: Loquaces, otiosae, vinosae, curiosae contubernales vel maximè propofito viduitatis ofsiciunt. Per loquacitatem irrepunt verba pudori inimica: per otium se veritate deducunt: per vinolentiam quidvis mali insinnant: per curiositatis aemulationem libidines convehunt.
|
|
Auteursrechtvrij