Houwelijcx
Tweede deel.
De kunst en letter-drucker aen de Nederlandsche vrijsters.
Jonck-vrouwen, die noch vrijsters zijt,
Beginsels van den nieuwen tijt,
En gronden van het aertsche dal,
En van de jeught die komen sal:
Siet hier voor u een nieu gedicht,
Benevens uwen Maeghde-plicht;
Siet hier voor u een ander boeck
Ten dienste van den teeren doeck;
Siet hier een nieu te-samen-spraeck,
Die u kan leyden tot vermaeck,
Die u kan dienen van der jeught,
En brengen tot een nutte vreught
Maer laet'et u geen droeve pijn,
En laet'et u niet tegen zijn,
Oock spreeckt my doch niet qualijck toe,
Dat ick u nieuwe kosten doe,
Dat ick hier noch een Vrijster-dicht
Ga voegen by den Maeghde-plicht.
Daer is voor u geen klagens noot,
De kost is kleyn, het voordeel groot:
Al wat hier iemant voor betaelt,
Dat wort met woecker ingehaelt;
Want schoonje maer voor ééne reys
Hier door en kreeght een goet gepeys,
Maer eens een nutte less' ontfinght,
Maer eens een quaden slagh ontginght,
Maer eens verwont een luchten sin,
Ghy hadt uw kosten dubbel in.
Doch gaet het iemant in het hert
Dat haer de spaerpot minder wert,
Of is'er een die suynigh leeft,
Om dats' een deune moeder heeft,
Of mits 't haer niet te ruym en staet,
Noch weet ick echter goeden raet:
Hoort, sooje let op uw gewin,
Koopt slechs te mets een kantje min,
Ontreckt iet aen den overvloet,
Of van het selsaem poppe-goet,
Dat u aen hals of ooren hanght,
Of elders in de leden pranght,
En siet, daer is een nutte vont,
Daer uyt ghy boecken koopen kont.
Geen kant, al isse wel gebreyt,
Geen boort, al isse fray geleyt,
Geen doeck, al isse moy geset,
Geen kraegh, al isse wonder net,
Geen nieuwe-tits of hoofsche dracht,
Al isse kunstigh uytgewracht,
Geen schijn van eenigh juffer-kleet,
Al staet'et uytermaten breet,
Geen diamant van hellen glans
En is de rechte maeghde-krans;
Ick weet dat u al beter ciert,
Als iet dat om de leden swiert:
Een heusche mont, een stille voet,
Een sedigh oogh, een reyn gemoet,
Een eerbaer lijf, een bly gelaet,
Dat soet, maer echter deftigh staet;
Eh wat'er op de vrijsters meer
Kan vloeyen uyt de seden-leer,
Dat is de kroone van de jeught,
Daer uyt ghy segen wachten meught;
Dat blinckt al beter als het gout,
En wat de pracht in weerden hout.
Hier toe wert u de gront geleyt
By 't geen hier achter wort geseyt;
Niet door een praem van harde tucht,
Waer onder dat de jonckheyt sucht;
Maer door een soete maeghde-praet,
Die over sachte schijven gaet,
En niet en grijpt in haer beslagh,
Als dat een vrijster dragen magh.
Ghy, koopt dan, om de goede leer,
Een doeckjen min, een boeckjen meer!
Uwe E.E. gans dienstwillige
JAN PIETERSSE VAN DE VENNE.
|
|
Auteursrechtvrij