Tooneel der mannelicke achtbaerheyt,
voorgevallen in de voorsprake, tegensprake, en uitsprake over de weygeringe van de koninginne Vasthi, aen de gesanten des koninghs Assuerus;
alles tot verbeteringe van de huys-gebreecken deser eeuwe.
Assuerus, in de vreught van sijne seest geseten,
Nu van den wijn geraeckt, en vrolijck na den eten,
Wil, uyt een open hert en met een luchten sin,
Vertoonen aen het volck de schoone koningin:
Dies sent men na de sael, daer al de groote vrouwen,
Verscheyden van de mans, met Vasthi maeltijt houwen,
Men seyt haer dit bevel van 's koninghs wegen aen,
Sy laet des niet-te-min de boden ledigh gaen.
Hier over is de Vorst in gramschap op-gestegen,
En geeft aen sijnen raet de saken op te wegen:
‘Tsa mannen! (roept de prins) hier dient te zijn beraemt,
Wat dat een wijf verdient die haren man beschaemt.’
Stracks rijst'er groot gewoel, (gelijck men kan gelooven)
Men wil de koningin van haren staet berooven:
Men noemt haer fieren moet en kop vol sotten waen,
Men schildert leelijck as al wat'er is gedaen.
Het schijnt dat in den raet geen mensche zy gevonden,
Die voor de koningin het stuck heeft aengebonden,
Dies wert de jonge vrou in haesten onderdruckt,
En sonder tegen-weer van haren stoel geruckt.
Wy, leser, even nu in dese laetste tijden,
Gaen voor de koningin, en alle vrouwen, strijden;
Want schoon haer broose jeught verviel in dit verdriet,
Het stuck by haer begaen en was soo leelijck niet.
Hier sal een vrouwe-man de koningin verschoonen,
Daer sal een strenge vorst haer ongelijck vertoonen;
Dies wort er op het lest een vonnis uyt gemaeckt,
Dat Vasthi niet alleen, maer alle vrouwen raeckt.
Koomt hier dan, wijse mans, koomt, onbesuysde vrouwen,
En leert uyt dit gespreck uw plichten onderhouwen:
Want als men man en wijf by beurten tegenspreeckt,
Dan siet men alderbest wat hier en daer ontbreeckt.
| |
Zie hier het groot tooneel in 't Persisch hos ontsloten,
Waer op des koninghs en der mannen achtbaerheit
Beweert wordt, Vasthi uit haer hoogen staet verstooten,
Na dat haer zaeck was voor en tegens haer bepleit.
Charsena, Persisch vorst, zoeckt door de kracht van reden
D'onschuld der koningin te stellen in den dagh.
Maer Menuchan betooght, dat zulcke vrouwezeden
Zijn strydigh, uit der aert, met 's keizers hoogh gezagh.
Waer op het vonnis volght: ten spieghel van de vrouwen,
Die ongehoorsaem zijn aen 't mannelyck gebodt.
Dit geeft de ridder ons in dit tafreel te aenschouwen,
En toont hoe hooge staet verkeert door 't wissellot.
Men kroon den dichter, die zoo wel dit stuck ontleedde,
En door de poëzy met klem van reên bekleedde.
|
|