Alle de werken. Deel 1

[p. 183]

Facit occasio furem.
(Gelegenheid maakt den dief.)

Ey! segh eens, schaepje, segh: wat is'er al te klagen?
Wat geefje doch de schult aen dese doren-hagen?

Ick sie dat u de reys niet wel en is geluckt,

Ick sie uw beste vacht met vloeken uytgepluckt;

Maer hadje by den hoop of in de kooy gebleven,
Soo hadder niet een braem aen uwe vacht gewreven.

Maer siet! het meysje riep, als met een grammen sin:

Hoe kom ick aen den boef? en liet hem sellef in.

Hoe kan het doren-hout van ruyghte suyver blijven,
Dewijl het dertel schaep daer aen bestaet te wrijven?

Wie is 't die niet en dorst en niet met eenen drinckt,

Wanneer de koele wijn staet voor hem op en springht?

Gelegen stont en plaets verwecken quade streken:
Doet vlas en vier by een, het sal terstont ontsteken;

Dies is 't een eerlick hert, een vroom en destigh man,

Die in zijn vroomheyt blijft oock daer hy anders kan.

Velleris intactum spinas violasse decorem

Desine, stulte bidens, nocte dieque queri;

Vepretris num canla riget? desiste vagari,

Nemo domi vellus qui tibi vellat erit.

Avia sed petulans procul à grege lustra pererrans,

Ipsa rubos demens in tua damna vocas.

Andaces corrupta manus licet usque reclamet,

Virginitas dominae proditione perit.

Non rubus evulsa lanugine compleat hamos,

Vellera ni dumis affrienisset ovis:

Ah! quoties sures, quoties occasio moechos

Fecit, et obscoenas suasit inire vias?

Cum scelus ambigunm est, nec adhuc stat certa voluntas,

Impellit dubias fasque locusque manus.

Hic mihi vir bonus est, nec simplice laude canendus:

Qui bonus est, tuto cum malus esse potest.