Alle de werken. Deel 1

[p. 160]

'T Is niet te vree
met d'hooghste tree.

anna.

Set vry den minnaer sacht en soet,
Soo krijght hy wel van pas de voet
Om met verlof te wesen geck,
En u te treden op den neck.

Een vryer slacht de klimme-boon,

Want, off om dit gewas al schoon
Lanck rijs en hooghe staken staen,
Indien't er maer kan raken aen,
't Is al ghenoegh, het veyle kruyt
Klimt langhs de stock tot boven uyt,
En dan noch, op sijn eyghen plucht,
Maeckt nieuwe krullen in de lucht.
Indien-men liet een minnaer treên,
Waer klom den stouten gast niet heen?
Schoon hy verkreegh sijn volle wil,
Noch sal sijn gheest niet wesen stil,
Hy gaet dan melden door het lant
Sijn liefkens gunst, sijn eyghen schant.
Ghelooft dat hedens-daeghs de jeught
Wel seggen derft: 't En is gheen vreught
Dat yemant koomt tot sijn bejagh,
Indien men 't, niet vertellen magh.
Dies wacht u, eerbaer maget, wacht
Van u te draghen al te sacht.

vives. lib. 1. de Chist. Foem.

Illud ne admonenda quidem Virgo ne ridenti arrideat, quod planè non fit nisi vel ab impudicâ vel ab amenti. Ne sinat se vellicari, vel lafcivius tangi; mutet locum et abeat, si aliter vitare non possit.