Alle de werken. Deel 1

[p. 159]

Nec summa satis.
(Altijd hooger.)

De staet-sucht en de klimmer-boon
Die singen veeltijts eenen toon;
Want eerst, wat dat de boon belanght,
Soo haest die maer een stock omvanght,
Stracx klimt het trots en moedigh kruyt
En boven op, en boven uyt;
Soo dat het sich ten lesten streckt
Oock daer het rijs niet toe en reckt;
In voegen, dat de schrale wint
Daer als een eygen speeltjen vint.

De staetsucht, door haer trots gemoet,

Die hout hier in gelijcken voet,
Sy kent noch pael noch middelmaet,
Vermits sy altijt verder gaet;
Soo datse voor het leste sweeft,
Daer sy geen stock of steunsel heeft,
En wort dan eens ter neêr geruckt,
En met den voet in 't slick gedruckt.

sexeca de Benefieiis.

Nunquam improbae spei quod datur satis est; majora enim eupimus, quo majora venerint, intentioque concitatior est. Ambitie. sive, cupiditas in magnarum opum congestu collocata, ut flamme insinita vis acrior est, quo ex majore incendio emicuit.

juvenalis de Sejano:

- nimias optabat honores,

Et nimias poseebat opes, numerosa parabat

Excelsae turris tabulata, unde altior esset

Casus, et impulsae praeceps immane rninae.

seneca Trag. 4.

Quisquis sceundis rebus exultat nimis
Fluitque luxu, semper insolita appetens,
Tune illum maguae dira Fortunae comes
Subit libido,
Quod non potest, vult esse, qui nimium potest.