Alle de werken. Deel 1

[p. 155]

Cedendo victor abibis.
(Door wijken, winnen.)

Als iemant siet een wijde gracht,
En dat hy met sijn gansche macht
Daer geensins over springen kan,
Hy wort'er noch wel meester van,
Indien hy slechts de greepe weet
Dat hy maer wat te rugge treet;
Want dat verweckt hem meerder vlucht,
En draeght hem snelder door de lucht.

Is iemant, 't sy dan out of jongh,

Gesint te doen een meester-sprongh,
En dat het eerst niet voort en wil,
Die houde sich een weynigh stil,
En porre niet te veerdigh aen,
Maer leere rat te rugge gaen;
Want die met reden wijcken kan,
Dat is voor al een handigh man,
Die veeltijts wel te wege bringht,
Daer haest en kracht niet door en dringht.

Ardua res si caepta tibi, nec vota secundet,

Nec sirmet timidas sansta Minerva manus;

Vota quidem paulum, sed mox repelenda, relinque;

Prima quod haud potuit, cura secunda dabit.

Nonne retrocedens aliquis, rursusque recurren,

Per soveam nisu dexteriore salit?

Tune metuenda phalanx animis si fortè resumptis,

Victa licet primo, rursus ad arma redit.

Histrio dum numerat vestigia pauea retrorsum,

Mox redit; et doeta sortius arte salit.

Lis tibi cum vitiis suerat, jam jamque recedeus

Terga dedisse tibi visa libido suit;

Laetus es, at vigila; nam mox rediviva recurret:

Hei mihi! quot rediens altius ussit amor!

Hei mihi! quam multos sebris reeidiva peremit!

Ah, quoties vietor vietus ab hoste redit!

herodot. Andivi viros ad necessitatem redactos proelium instaurasse, et superiorem quam accepissent cladem emendasse.

star lib. 3 de bello Gall.

Plerumque in spe victoriae redintegratis viribus acrius pugnatur.