Alle de werken. Deel 1

[p. 132]

Raet na daet
koomt te laet.

anna.

Het sloot soo wat dat ghy eerst dreeft,
Maer dat ghy lest seyt, hanght noch kleeft,
Dunckt u het seggen al te koen,
En wiljet sonder seggen doen?
Ghy dwaelt: dit stuck is ouders werck,
En ghy nochtans, na dat ick merck,
Wilt varen voort in minne-praet,
Oock sonder eens te vragen raet.
Het gater best, daer, int begin,
Der vrienden raet en rijpen sin
Al sulcken saeck wel over-weeght,
Al eer-men minne set off pleeght;
Want na-der-hant te vragen raet,
Dan ist gemeenlick al te laet.
Aen-merckt doch eens de walvischvangh,
Ontrent de Groene-lantsche strangh,
Dat beest sijn stuck niet eer besest
Voor 't scherp herpoen hem heeft getreft,
Dan isset eerst-mael dattet vliet;
Maer al sijn vluchten baet dan niet,
Sijn quael is dan te vast geset,
Want waer het swemt het voertse met.
Siet! dus vergaet dien grooten vis,
Om dat sy eerst niet schou en is.

cypre. de Spons. cap. 6.

Si dignitatis, decori et honestatis ratio habenda est, in nuptijs contrahendis convenientius et decentius est, si parentes filias suas viris despondeant et suis verbis mancipent, quam si ipsae suâ oratione inverecundè sese alterius potestati subijciant.

ovid.

Sed, quia delectat Veneris decerpere flores,

Dicimus assiduò, cras quoque fiet idem:

Interea tacitae serpunt in viscera flammae,

Et mala radices altius arbor agit.