Sepes sapientiae, silentium.
(Zwijgen het bolwerk der wijsiieid.)
Wanneer het uyrwerck niet en slaet,
Maer dat alleen de wijser gaet,
Soo wort'et niet te licht ontstelt
Gelijck de daet en reden meldt:
Maer als het al den ganschen dagh
Is besigh met een staegen slagh,
Soo feylt'er schier aen yder radt
Gedurigh ick en weet niet wat.
Wie doen, en efter swijgen kan,
Die hout ick voor een seker man.
Aen wie men vry een groot beslagh
Oock sonder schroom betrouwen magh:
Maer die schier niet ter werelt doet
Als dat een yder weten moet,
Die is (het sy men liefde pleeght
Of dat men groote dingen weeght)
Die is ondienstigh over al,
En baert alleen maer ongeval.
Wel, leert dan swijgen, soete jeught,
Want swijgen is een schoone deught.
val. Maximus:
Taciturnitas optimum ac tutissimum administrandarum rerum vinculum.
cato:
Nam nulli tacuisse nocet, nocet esse locutum.
ovidius:
Eximia est virtus praestare silentia rebus;
At contra gravis est culpa, tacenda loqui.
seneca Epistol. 16.
Nihil aeque proderit, quam quiescere et minimum cum aliis loqui, plurimum seeum.
ambros. lib. 1. de Offi.
Quamplures vidi loquendo in peceatum incidisse, vix quemquam tacendo: ideoque tacere nosse difficilius est, quam loqui. Scio plerosque tacere neseire: fapiens est, qui novit tacere.
Auteursrechtvrij
