Aen den verstandighen leser, op de titel-prent.
Siet hier het woeste Bosch en alle tamme dieren,
Siet hier de gansche lucht een naeckten jonghen vieren;
Siet hier de walle-visch en al het gladde vee,
Te midden in den brant te midden inde zee.
Siet hier de menschen selfs uyt alle verre Landen,
Uyt Noorden, daer het vriest, en uyt de dorre stranden,
Siet hier den swarten Moor, den geylen Indiaen,
Een yeder bid om strijt een blinden lecker aen.
Siet alderhande volck, siet vrouwen, knechten, heeren,
Siet boer en edelman haer malle tochten eeren:
En of al dees of geen wat plomper gaet te werck,
Sy hebben allegaer het eyghen oogh-gemerck;
Sy dienen algelijck, sy dienen haere lusten,
Het sy in onse ringh, of in de verre kusten,
Het vier, het dertel vier is overal gemeen,
De dieren met den mensch, die woelen onder een.
Ach! soo ons dom verstant niet hoogher wort gedreven,
Wy leyden al te mael een onvernuftigh leven,
Wy gaen een blinden wegh, naer ons het vlees gebiet,
En van de waere lust en weet de ziele niet.
Op, op! ghy Menschen-kint, klimt tot de wyse Reden,
Op, op! ghy Christen-mensch, klimt tot de reyne seden:
Want die niet op en stijght uyt krachte van den Geest,
Leest niet als voor het vlees, gelijck een ander beest.
|
|