Zedighe sinne-belden ghetrocken uyt den on-gheschreven boeck van den aerdt der schepselen

[p. 197]

64. Sinne-beldt.

Het huys vervalt, die daer in woont
Alleen sich maer een huer'linck thoont.

EEn huer'link, die het huys om gelt moet jaer'lijkx huren
Al is dat 't dack vervalt, en dat de swacke muren

Seer dreygen tot den val; hy treckt sich dat niet aen,

Als by den eygenaer daer van heeft klacht gedaen;

Die soo hy 't niet her-stelt, oft langer wilde draelen,
En dat den huerelinck daer door moght on-heyl haelen:

Soo seght hy 't huer-zeel op, en stelt sich uyt 't gevaer,

En hy heeft geen schult, al viel het huys daer naer,

Den eygenaer die moet sijn schaede selver draegen,
Als hy vermaent, niet veel wilt naer vermaening vraegen.

Dit doet den mensch als hy sijn huys self niet en acht,

Die in sijn eygen leedt wel dwaesselijck noch lacht.

[p. 198]

 

Dit Sinne-beldt sal u ô mensch! wel anders leeren,

 

Hoe gy het huys gekocht van Christus self, moet eeren:

 

Vraeght gy, wat huys het is, dat gy vereeren moet,

 

Daer gy naer veel vermaen geen beteringh aen doet?

 

Gy selver zijt dat huys, dat gy soo liet vervallen,

 

Als gy waert eygenaer, door al u schandich mallen.

 

Nu is het u niet meer, maer die het heeft gekocht,

 

Heeft het tot sijnen dienst, en tot sijn woon gesocht:

 

Nu moet gy sondaer sien het selve te bewaeren,

 

Nu gy u selfs niet zijt, noch daer toe aerbeydt spaeren;

 

Want Godt die ons bewoont en heeft ons niet gehuert

 

Die tot verbeteringh genoeghsaem graci' stuert.

Breeder verclaeringhe op het selve.

AL is 't dat den Apostel seyt, ^(a) dat wy ghekocht zijn, en vervolgens ons selfs niet zijn, en besluyt daer uyt niet ô sondaer! tot voor-deel van u on-achtsaemheydt: ben ick maer een huurelinck van mijn selven en niet den eygenaer? soo en belanght my niet dat ick verval, den eygenaer moet daer voor sorgen. Soo moght gy spreken, waer 't gy eenen vremdelinck, die een ander-mans huys af-huerde; doch alsoo gy selver het huys zijt dat gy moet bewoonen, ende den eygenaer die het gekocht heeft, af-huert, ick laet staen het recht, dat hy het gebouwt heeft en u bevolen het selve gaede te slaen en te cieren, op dat het daer naer veerdigh magh wesen om hem voor een schoon Palleys te dienen. En seght oock niet het is broos en vervalt daegelijckx: daer hy u middelen gheeft, sijne gratie, de HH. Sacramenten om met het gelt van sijne liefde het vervallen op te rechten, te vernieuwen en het huys te

(a) 1. Cor. 6.

[p. 199]

vercieren, niet alleen tot u vermaeck, maer wel het meeste om hem aen-ghenaem te wèsen, die daer van eyghenaer is. Waer het saecken dat ghy alleen eenen huerelinck waert, en het huys u niet meer belanghde als om voor huer te bewoonen, soo moght ghy on-schult nemen om voor een ander tot uwen on-kost het vervallen op te rechten: maer om dat gy het huys selverzijt, en u seleven niet en kont ont-gaen; al wat door on-achtsaemheydt daer on-heyls aen komen kan, en beschaedicht niemandt meer als u selven, sonder het on-recht dat ghy doet aen den eyghenaer, die het selve tot sijn lust-huys eens soeckt te genieten, gelijck hy wenscht, en seght sijn vermaeck te wesen met de kinderen der menschen, gelijcker geschreven is: ^(a) Vos estis &c. Gy-lieden zijt den tempel vanden levenden Godt. Wat on-schult sult gy uwen meester ende huys-heer doen, als hy tot u komende sijn huys sal vinden soo on-geschickt, getappyciert met spinne-webben, een schuyl-plaets van alle fenijn, en eenen stinckenden stal van alle vuyl ghedierte, daer niet een schoon plaets en is om een eerlijck man in te leyden? oft meynt ghy misschien, om dat uwen Heer van den hemel komende om mensch te worden, als de menschen hem niet wilden herbergen, hy sich noch eens genoegen sal in eenen stal met de beesten te woonen? Dit heeft hy eens ghedaen tot een exempel van oodt-moedigheydt: maer sijn tweede komste sal wesen in sijn Koninghlijcke Majesteydt. Wee u dan mensch soo hy sijn paleys niet verciert vindt, weerdigh tot sijne woon-plaets.

(a) 2. Cor. 5.