ende liefde tot het quaedt wordt jemandt boos, de liefde van 't goedt werckt vriendtschap, daer den haet eyndight in vyandtschap: dese is loffelijck, d'ander verfoeyelijck: oordeelt dan selver, welcke van dese twee liefdens kostelijcker is, en dat zy te mert quaemen, voor de welcke gy meerder bieden sout? wat twijffelt ghy? weet ghy niet dat de weerde van een saeck ghemeten wordt uyt haer eyghen deught? ghy bemindt wijsheydt, waerom? om dat zy een deught is, die jemandt vereerlijckt: ghy behaedt de dwaesheydt, om geen ander reden, dan om dat zy verachtelijck is en smaedelijck maeckt: maer alsoo jeder getrocken wordt door sijn genoegh: weet gy dan dat de deught verheven is, koninghlijck, on-verwinnelijck en on-vermoeyelijck en dat'tgenoeg dat inden wel-lust 'tmeest gelegen is, niet anders mede brenght als verfoeyelijckheydt, verworpentheydt en slavernij. Wy dan wandelen in hondert-duysent gevaeren soo wy op het hooghste des deughts geklommen ne'er-waerts sien naer den grouwelijcken af-grondt der aerde, daer al dat boos is soo dier ghekocht en betaelt wordt. De deught is den wegh van glorie, zy leyt inde hooghde, en heeft wel wat aerbeydts in, oft meynt ghy misschien datter erghens eenen gemackelijcker wegh te vinden is? gy zijt verdoolt: niemandt en kan op-klimmen sonder aerbeyt: oft meyndt ghy dat de deught, niet soo veel weerdigh en is als de boosheydt om die te bekomen door eenige moeyte (soo het moeyte magh geseyt worden) dat de liefde soo verlicht? ô groote verkeertheydt! beswaert met sulcken lasten, met soo veel ellenden om de boosheyt in te volgen met den loon van een eeuwigh verdriet. Ende in tegendeel de glorie te bekomen, den hemel te winnen als voor niet: wie bevroedt dat wel?