Zedighe sinne-belden ghetrocken uyt den on-gheschreven boeck van den aerdt der schepselen

[p. 130]

44. Sinne-beldt.

Ghy vreest voor dieven door 't gerucht,
Die selden voor de motten ducht.

DE dieven, die door straf hun stelen niet en laeten,
Al stont een galgh gerecht by naer op al de straeten,

Beletten menigh mensch, die te verliesen heeft,

Dat hun den dunnen slaep in rust geen rust en geeft.

Altijdt met achter-docht besorght, dat hun de dieven
Niet komen on-verwacht met listigheydt ont-rieven

Van hunnen besten schat, daer hun geluck aen-hanght:

Waer door men droevigh leet met swaerigheyt ont-fangt

Ick prijs de sorge wel om schatten te bewaeren;
Maer ick mis-prijs oock seer, dat wy ons sorgen spaeren

In saecken kleyn geacht: gy vreest wel voor een' dief

Maer let niet op de Mot, wat schaedigh on-gerief

[p. 131]

 

Dat grétich dierken doet, als het schier sonder tanden

 

V kas van kleederen en lijnvaert brenght tot schanden.

 

O Mensch! 'tis meer verlies, dat hier door 't Sinne-beldt,

 

Aen den verstaender wordt, tot leeringh voor-gestelt.

 

Het schijnt by sinnige genoechsaem sich t'ont-houwen

 

Van doodelijcke sond' alleen, en die te schouwen;

 

Al zijn zy daegelijckx door driften soo on-stelt,

 

Al oft hun dat gebreck tot sond' niet wirdt getelt.

 

Wat onder-scheyt siet gy dat 't schip gescheurt moet sincken,

 

Oft wel door een weyt gat geborsten moet verdrincken?

 

Die 't kleyn niet veel en acht die loopt gevaer aen't groot:

 

Den drup niet uyt-gepomt brengt onse ziel in noodt.

Vermeerderingh op het selven.

HOe schaedelijck de motten zijn inde kléer-kassen, al is 't datmen daer soo seer niet voor besorght en is, als voor de nacht-dieven, die als-men slaept ons gheheel konnen berooven; dat wordt-men gewaer, alsmen sijn kleederen somweylen wilt verlochten; dan bevindtmen dickmaels, wat achter-deel de on-gheruste motten ons hebben aen-ghedaen. Dit dan tot de zeden gekeert, soo segghe ick, het ghéne dat de mot aen lijne en wulle is, sulckx is oock acht ickse meer als dwaese, die segghen dat het ghenochsaem is, sich te verhoeden voor de doodt-sonden en dat de daeghelijcksche van minder aen-sien zijn: maer die eens het quaedt van een ende de kleynste daeghelijcksche sonde kost over-wéghen, soude daer meerder voor schroomen, als voor allen het quaedt, dat oyt het menschelijcke verstandt sou konnen bevatten: Seght ghy?

[p. 132]

Zy is kleyn, en daerom van kleyn aen-sien, ende van Godt licht vergheven wordt. om dat hy bermhertigh is: dit vermaent ons den wijsen-man: ^(a) Ne dicas &c. En seght niet de genaedicheydt des Heere is groot: Siet dat Godt u niet en antwoordt: ^(b) An oculus tuus &c. Is u ooge quaedt om dat ick goedt ben. Wilt ghy dan op sijne goedtheydt u quaedt bouwen? hy en sal u niet meerder spaeren als véle andere, die door hunne menighte van kleyn sonden in groote zijn ghevallen? dat waer teghen de gherechtigheydt, dat hy die altijdt versuymelijck wilt leven en Godt mis-noeghen, sich eyndelijck-waent aen-genaem te worden, daer Godt dien dreyght uyt te spouwen met walgingh segghende: ^(c) Quia tepidus es &c. Om dat gy lauw zijt, sal ick u beginnen uyt-te-braecken: En seght dan niet dat de daegelijcksche sonde kleyn is; ten is niet kleyn, daer niet als de doodt-sonde haer te boven gaet, 't is een on-geméten quaedt, daer inde heele wereldt maer een quaedt meerder is, en ghenoechsaem is om Godts bermhertigheydt te weer-houden, ende de ziel ont-bonden in het vaegevier worpt, daer zy meer te lijden sal hebben eer zy Godt sal sien als zy, in alle de tormenten te onder-staen vande heele werelt, sou konnen verdraeghen.

(a) Eccl. 5.

(b) Matth. 20.

(c) Apos. 3.