Zedighe sinne-belden ghetrocken uyt den on-gheschreven boeck van den aerdt der schepselen

[p. 52]

XVIII. Sinne-beldt

Wanneer de Son daelt uyt 't gesicht
Dan siet-men noch by 't keerse-licht.

WAnneer ons de Natuer komt ergens in t'on-breken;
Daer om en blijft den mensch in noodt niet heel versteken:

Want siet de konste volght Natuer in alles naer,

Soo d'onder-vindingh ons bethoont niet als te claer.

Aen-merckt, hoe daegelijckx het Son-licht af gaet daelen,
Soo 't schijnt, om weynigh rust in 't vlottigh bed te haelen,

En quaelijck is zy uyt ons oogen, oft den dagh

Verwisselt in den nacht, dat niemandt sien en magh,

Ten waer by lamp oft keers, door konste onder-vonden,
Die ons met minder licht ten dienst staen t'allen stonden.

En daer 't natuer'lijck licht der Sonne ons on-breckt,

Kan men geraecken noch, soo men de keers ontsteckt.

[p. 53]

 

Wilt gy nu voorder sien, wat ons dit Beldt met swijgen,

 

Wilt seggen, om daer door een vroede les te crijgen?

 

Siet hoe de leersaem konst, de grati Godts naer volght;

 

Wanneer den goeden Godt op sondaers sich verbolght,

 

En dat de boosheydt hun sijn grati' doet verliesen,

 

Als zy de duysternis voor 't grati-licht verkiesen,

 

En in den doncker nu verloren souden gaen;

 

Soo kan een minder licht noch lichten inde baen

 

Van hun verdoemenis, als hun de Predikanten,

 

Het licht van't Godd'lijck Woordt, aen dienen t'allen kanten,

 

Als hun de Son af-sterft van de recht-veerdigheydt;

 

Waer mé zy doodes-nacht ont-gaen van d'eeuwigheydt.

Vermeerderingh op het selven.

GHelijck den dagh ons het dienstighste is om te wercken tot noodtsaeckelijckheydt van ons lichaem, soo dient ons oock de Sonne van gratie tot de oeffeningen van deughden, die het voedtsel zijn van onse zielen: doch door onse quaede genegentheyt van dat licht af-vallende, soo gaet dat schoon licht onder, ende wy worden behaeters van het licht, gelijck den H. Joannes seght: ^(a) Allen die quaelijck doet, behaet het licht en hy en komt tot den lichte niet, op dat sijnen wercken niet gestraft en worden; daer het de hoogste bermhertigheydt van Godt is, dat onse booscheydt magh van Godt ghestraft worden ende gebetert, om de straffe vande on-eyndelijcke doodt te ont-gaen: Waer toe, als wy van 't Sonne-licht sijnder gratie verlaeten zijn, hy ons als dan noch minder lichten naer-gelaeten heeft, en ons toe-sent sulcken Predikanten, die door hun konstige wel-sprekentheydt in dese duysternisse ons licht geven en voeden met de

(a) Io. 3. 6.

[p. 54]

spijs der zielen, ick segge met het woordt Godts, het welck soo gy veracht, sijne straffen niet ont-komen sult. Een droog dorre hout tot den brandt nu bequaem, wilt gy dat daer-en-boven noch besméren met olie en smout, soo sal 't de vlam met een meerder geweldt aen-vatten en verslinden. Ick beken dat den naem van Christenen seer dorre ende droogh is, en dat zy meer vande duysternisse des Wereldts werck maecken als van het licht des waerheydts, daer zy nochtans met soo veel olie van Godts bermhertigheydt daegelijckx over-smeert worden, vande welcke David seyt: ^(a) dat hy hun gesonden heeft sijn Woordt om hun te genesen ende te bekeeren uyt een besonder voordeel, Want hy en heeft alsoe niet gedaen aen alle Natien die hy sijn oordeelen niet en heeft bekent gemaeckt. Denckt dan, hoe de straffen ende tormenten hun meerder en swaerder sullen wesen aen soo boose ende on-danckbaere Christenen als aen de Heydenen, die Godt niet en hebben gekent, noch van sijn oordeelen niet en hebben vernomen: daer de bermhertigheydt die de Christenen vruchte-loos gejont wordt, van David genoemt wordt, ^(b) Olie der Sondaeren, ende selver is biddende, dat hy over sijn quaedt ende boosheydt magh berispt worden: c) Hy sal my berispen in sijn bermhertigheydt, maer de Olie des Sondaers, en magh mijn hooft niet vet maecken, dat ick niet als een dorre-brandt-hout der helle met een vinniger vlamme magh aen-gegrepen worde. Denckt dan ô Sondaers die het licht van gratie verloren hebt, de vermaeninge der Predikanten veracht, gesmeert met olie van bermhertigheydt, hoe bequaem tot den eeuwigen brandt gy-lieden noch eens worden sult.

(a) Ps. 16.

(b) Ps. 140.