De on-ghemaskerde liefde des hemels

[fol. *6v]

NE QVID NIMIS
Gasp. Bouttats fec.

[fol. *7r]

Aen den eer-weerdighsten heere mijn-heere Servatius Vaes prelaet, vande vermaerde abdije van Everbode etc. der Ordere van Praemonstreyt.

Eer-weerdighste Heere.

DE hervaerentheydt leert ons oogh-sienelijck, dat daer by naer allen de vogels, op sijnen tijdt aen den Schepper, met hunne wel bethoonde kelen, in het kricken des daegeraets, ende het

op-gaen der Sonne, hunne danckbaerheyt schijnen af-te-leggen: alleen de schoone witte Swaen, als in diepe bevroedinghe verslonden, blijft soo

[fol. *7v]

langh stil-swijghende, tot dat sy, voor-smaeckende haer aen-staende doodt, door eenigh alder-puerste bloedt haer hert om-vloeyende, als dan eerst met eene aen-ghenaeme soetheydt, haere stem verheft tot een melodieus ghesangh. Wie en sal niet prijsen ende verheffen den Schepper vande natuer, die naer sijn goedt genoegen, allen sijne Schepsels hunnen in-geboren aerdt, elck in het besonder heeft in-gedruckt, en on-twijffelijck, niet sonder eenige zedige onderrechtinghe der menschen? soo datmen met reden al-hier sal moghen seggen: dat hy, die ghedurende den loop sijns levens, stil-swijghende, bevroedt dat eeuwigh en hemels is, met groot ghejeugh des herte, ten eynde sijns levens sal soet-stemmigh mogen singhen, ende met blijschap moghen aen-vatten het eynde der elenden, om te verhuysen van dit bederffelijck tot een on-bederffelijck leven.

[fol. *8r]

Wel is waer dat ick in alles de Swaen niet en begere vergeleken te wesen; nochtans en wil ick haer in het geheel niet on-gelijck zijn; waer om ick haer sterf-gesangh aen-neme, alsoo daer geen ghesangh aengenaemer kan gehoort worden om crachtiger ons aen te dienen de Beweegh Redenen der Goddelijcke liefde, die alleen genochsaem is tot gewenschste Saelicheyt. Doch alsoo ick in twijfel hangende, beducht was, onder wiens bescherminghe ick dese mijne leste gesanghen, soude toe-eygenen; siende, dat meest allen de jonckheydt de oogen slaen naer de op-gaende Sonne, om die te eeren ende te her-kennen; ick heb liever my tot de onder-gaende te begeven, ende my te keeren tot sijne Weerdighste Weerdigheyt, die al is't, dat sy nu schijnt den ondergangh te naerderen; niet om dat in uwe Eer-weerde de verdiensten verslappen, oft den jever on-breke; maer wel, door beswaerenisse der jaeren

[fol. *8v]

ende verminderingh der crachten, door soo veel arebeydt met on-vermoeyden gheest, niet sonder veele swaericheden in dese onse gevaerelijcke tijden, ende ysere-eeuwe, geluckelijck onder-staen ende te boven gekomen, oock lanck, naer dat sijne Eerw. in de Orde van Praemonstreyt eenen schoonen tijdt, niet sonder vruchten heeft over-gebrocht, ende nu de jaeren telt, die oock den stercksten man, niet over-laeten, dan als David seght, amplius erroum, labor & dolor, arebeydt en moyelijckheydt⁺ oft gelijck het spreeck-woort heeft, senectus ipsa morbus est, den ouderdom is haer selfs sieckte; en dies niet tegen-staende soo en is het niet minder verwonderlijck als prijsbaer te aen-schouwen den on-verwonnen drift in een verouwert lichaem, en daer de lichaemelijcke beswaerenisse den geest schijnt neer te drucken, dat noch uwen jever die altijdt boven vlieght, niet af en daelt, dan als den noot van u Ampt,

+ Ps. 89.

[fol. *9r]

sulx vereyscht: daer uwe Eer-weerdighste weerdigheyt in het bestieren der saecken met eene on-ghemeyne voor-sichticheyt u selven noch kont quijten met besondere vol-doeningh in alle voor-vallen: waer door de Everboorsche Familie onder-steunt wort, de Abdije van over lanck haeren aen-was bekomen hebbende, nu verciert is met eene kostelijcke ende uytstekende Kercke weerdigh aen Godt den Alderhooghsten; daer-en-boven sy, in eene schoondere forme met glans verbetert, sich magh verheugen ende prijsen den ouderdom van haeren Herder, die haer soo vruchtbaer is dienende: aen wien ick oock dit mijn kleyn Boecxken uyt een gunstigh hert toe-eygene ende op-draege; niet dat ick mis-trouw, dat het om sijne kleynte, minder van aen-sien en kleynder van achtingh sal wesen: om dies-wille dat de weerde ende de groot-achtingh der boecken, niet uyt de veelheydt der blaederen, maer

[fol. *9v]

wel uyt de nuttigheydt ende menighvuldicheydt der vruchten moet geacht worden. Wat andere van dit mijn Boecxken sullen oordeelen, is my on-bekent; maer dat weet dat het my geene kleyne spore is geweest, om mijnen gheest aen te wackeren tot Godt ende te voeden in sijne suyvere liefde: over-sulx, Eer-weerdighste Heer, mijn oytmoedigh versoeck is dat dit Boecxken toe-gangh magh hebben tot sijne goedertierentheydt; op dat het ten voor-schijn magh komen in het licht onder de uyt-muntentheydt van uwen naem; 't welck soo het niet en waer schuylende onder den voor-standt, maght ende authoriteyt van sijn Eer-weerdigheydt, ten soude niet vande haetelijcke beknabbelingh der quaet-willige benijders ongeschent aen den dagh komen, al is't dat het anders niet en behelst als eenighe Beweegh-Redenen tot de Goddelijcke Liefde, die ick uyt een minnende hert, als aen eenen Vaeder

[fol. **1r]

der Seraphinsche Orde, eenen goetgunstigen voor-staender, ende eenen uytstekenden wel-doender der selver toe-eygene ende op-draege; die, soo het uwe Eerw: geliefde by tijdts toelaetinge eens te door-lesen; Godt sal gunnen door sijn genaeden de verminderingh van alle aerdtsche genegentheydt ende eene crachtige bewegingh tot het hemels, met eene saelighe uyt-werckinge des geest, on-steken door het Goddelijck vier der Liefde, dat ick sijne Eer-weerde ben toe-wenschende met eene her-kentenisse van te zijn ende te vol-herden.

Eer-weerdighste Heere,

Sijne Eerw: denoyt-moedigen toegenegen Dienaer

Fr. Joannes a Castro.

Minder-broeder.