|
| |
[Refreinen van 17-en]
¶ Referein van zeuenthienen.
j.
¶ Vvaeromme besiedy my? om minen baerd?
Hebdi scoonderen ghesien, dijnct u?
neen ghi nochtans.
Hoe leelic? ic en bite niemend, sijt niet veruaerd:
Maer neemd op de ghestruuctheid wel regaerd,
Ghy en saeghd nooit bet ghestoffeerder wrans,
Alzulcke baerden vulmaken schoon mans,
Daer de vraukins om liden druck met pinen.
Ons vuersaten, droughen alle baerden bycans:
| |
| |
Maer ghi en saegt noit schoonderen dan den
minen,
Desen baerd, brijnghd vijf scheersen ter ruinen,
Eer men net af ghevaeghd, en niedt al den bras:
Maer ghy? Trect ten houe vanden beghinen,
Zy zullene u af vijsten met eenen blas.
Al dbaerd dat es, ofte dat nooit was,
En ghelijckt den minen niet, onthaudt dees lesse
Vvant zoo ghy claer meercken muegt op dit pas
Hy es gloedigh als quame hi uut vulcanus smesse.
ij.
¶ Men heeft wel veel frissche baerden vonden:
In Mezentius langhen baerd, mocht elc vervroien
Saturnus prolixicheit, en was niet om gronden.
Pelias ende Acestes ghebaerdde monden,
Gheloect als honden, waren niet om vermoien.
Piraem ende Antenor, mids Calchas van Troien,
Hadden ghestrecte baerden, grijs als aluyn:
Maer die zyn van audheid alle monioien,
Ende ooc grise, en zwarte baerden, syn te
commuun.
Iopas baerd was ghevlochten gheliic eenen tuun.
Mopsus wand den sinen drie waerf rond
omme d'hand.
Den Entellus was ghespekeld, wit, rood, en
bruun:
Maer den minen es een veerdigh an elcken cand.
Tsghelijcs en es hier nieuers int land,
Als brocht ghijer my toe meer dan sesse.
Gheloefdijs niet? besiet, ic en lieghu niet: want,
Hy es gloedigh als quame hi uut vulcanus smesse.
| |
| |
iij.
¶ Cynarus catten boerd was al verrodt,
Men en kender gheen coluer an, dwelc hy
begheerde
Busyris vlassin baerd, was altoos becrodt,
Den Cerberus was zoo veruaerlic besnodt,
Datter de duuels af liepen harer veerde.
Euanders spiautrin baerd sleepte op deerde,
Soo den Nestors en Phoenix deen, naer de poëten
Iphitus cruunkelbaert, was van cleender weerde
Den Achemenides, scheen vanden motten gheten
Vcalegons knijffelbaerd stack al vul neten.
Den Phylemons crulde, buter maten diueers.
Charons gheeten baerd, was van audden versleten.
Op Vlixes wrijnaerdschen en quam noit scheers.
Martiaels baerd scheen een schemijnckels eers.
Den Neptunus scheen ghevild met eenen rostighen messe.
Den minen es al anders, besieten langs en dweers,
Hy es gloedigh als quame hi uut vulcanus smesse.
iiij.
¶ Prince God, ieghen u en es gheen cakelen,
Ghy maect de baerden vremde, naer elcks ghewin.
Het en helpt ieghenstunen nogh pernakelen:
De menighe draeghd den baerd van mirakelen,
Alle leghweerckers colueren looper in.
Gheen baerden en stonden in Alexander
magnus zin,
Hy en mochtse niet gheluchten tot zinen kies.
Earinus ende Nero, bee meer ende min,
| |
| |
Schoncken den God Esculapio harer baerden vlies.
Tsghelijcs van minen baerd nooit en wies!
Niet ros dat ghijt weett, contrarie willic tooghen.
En heedt my t'ros Heinken niet, vermijd u dies:
Biden sweeten ic en sauds u niet ghedooghen.
Als en was hy nooit ghewasschen met looghen,
Verwerrend, verbursteld, ghelijc een clesse.
Ghy en saeght noit schoonder baert met ooghen.
Hy es gloedigh als quame hi uut vulcanus smesse.
|
|
Auteursrechtelijk beschermd