De const van rhetoriken
(1986)–Matthijs de Castelein– Auteursrechtelijk beschermd¶ Balladen van ix. Minnebrief. | |
[pagina 115]
| |
.j.
¶ Blomme bouen alle blommen mignoot.
Vveerdrste, excellentste, int herte binnen,
Mijn liefde es thuwaert zoo uutnemende groot
Dadt niet en es tusschen my en de doot,
Zoo vast haudt ghy bedwellemd mijn zinnen:
Ic en weet wat laten ofte beghinnen
Duer tzwaer pac van minnen, in tswerelds eruen
Dies wildic wel mijn liefste, om tvruegts
ghewinnen
Eeuwelick wegh met hu leuen en steruen.
ij.
¶ Ic hebbe hu gheuolghd zeer langhe stonde
In duegt in eeren, om dijn schoonheyt uut
ghelesen:
Menigh woord ghesproken metten monde,
Zo dat my Cupido gaf zulcke wonde
Dat icks binnen langhen niet en sal ghenesen:
Zoo inwendigh es my tvier gheresen
Duer dyn liefde onvulpresen, om myn bederuen
Dat ic wel wilde scoon herte by desen
Eeuwelick wegh met hu leuen en steeruen.
iij.
¶ Schoonder ende rijcker en begheerick
gheene
Als mocht ic behuwen gheheel Cresus scat,
De weereld te wille hebben, groot ende cleene,
Mijn herte staet op uwen persoon alleene:
Dijn wesen reene prisick vuer al dat.
Desen brief heescht andworde, wederscrijft
ons wat,
Rein maeghdelick vat, laedt troost verweeruen:
Vvant duer liefde wildic wel, gheseid al plat,
Eeuwelick wegh met u leuen en steruen.
| |
[pagina 116]
| |
iiij.
¶ Princesse passerende alle rieckende gommen
Daer myn weluaert aen hangt duer den troost zeer
cranc,
Na dat ghi mi behaegd bouen allen
blommen
Ghy weedt wel tmoet eens teenen hende commen,
Eens seins oft anderseins, ende dat eer lanc:
Dies biddic om curtijnghe schoon aenschijn
blanc,
Vvild minen druck minderen en verkeerfuen:
Vvant vuer al wildic wel waerd uwen danc,
Eeuwelick wech met u leuen en steerfuen.
| |
202.
¶ In lettel reghels besluudtmen cleen verstand
Het blijckt an den band van dien als heden,
Nochtans heetent hier Refereinen ind land
Van seuen, achte, neghene, ghemaeckt vuer dhand,
Daer men stock refereerd naer refereins zeden.
Van neghenen vinddy hier ander sneden,
Vvildy volghen mijnder baladen treinen:
Allerande baladen zijn nu ouerleden,
Nu volghen van thienen clausen en Refereinen.
203.
¶ Lettel refereinen ooc maecktmen van thienen
Zoo ghy hoord vercombienen, waer en certeinigh,
Vvant zy ter materien niet wel en dienen
Om te exercerene subtyle ingienen,
Ghelijc vueren veruanghen zij den zin zeer weinigh:
Als crighdy materie delicaet en reinigh,
Sy en mueghen redenen, verstand, noch causen dooghen
Zeidicker nochtans niet af dat ware vileinigh,
Dies willick u sneden, refereinen, en clausen
tooghen.
|
|