Verzamelde gedichten (1922-1943)

[p. 163]

Amsterdamsch raadhuis

Bouw mij een huis waarvan die na ons komen spreken:
dit heeft een man, die taak en stad verstond, gedaan.
Laat het vrij onder Holland's vrije luchten staan,
hecht als zijn stroeve ernst, blinkend als waterbeken.

Sticht hier van steen en hout voor dezen tijd geen teeken,
een tijd achtslaande op iedere vooze waan,
zie verder en bedenk: wanneer zij zijn vergaan
zal er een held're dag door vale wolken breken.

Ga in het werkvertrek, zeg hardop Amsterdam,
aanschouw de beelden, die die naam in u gaat vormen,
keer tot uzelve in en hoor niet naar het stormen
voor 't raam. Het is er niet. Er is alleen de vlam
des harten, die uw vertrouwdste stift bezielen moet -
Wie voor de eeuwen bouwt, hij teekene met zijn bloed.