Verzamelde gedichten (1922-1943)

[p. 129]

Twee kwatrijnen

I

Met wijn en vrouwen verdeed ik heel mijn leven,
nu het ten einde loopt, wat is ervan gebleven
als droesem van den wijn en nasmaak van berouw -
Wie niet veel geeft, dien wordt niet veel gegeven.

II

De voorjaarshemel heeft zijn helderheid hernomen,
wit zijn de wolken en de blauwe waat'ren stroomen,
een mensch biedt, verontrust, weer fellen tegenstand -
Vergeefs, mijn hart, vergeefs, hieraan is geen ontkomen.