Stichtelycke rymen

III.

Zang: Als op 't voorgaende.
oock aldus:

MEnsche wilt ghy zeker gaen:

(Godes geest waerschouwt u trouw'lijck)

't Lage lieft en neemt Godt aen:

Dat hoogh is, is voor hem grouw'lijck.

Wilt ghy naer het zaligh landt:
Maeckt u zelfs in allen standt

Kleyn onder Godes handt.

2  Smal is 't padt, eng is de poort
('t Zijn Godts red'en die 't betuygen)

Welcks ingang ten leven hoort:

Wieder door wil, moet zich buygen;

Aerdtsche grootheydt moet om veer;

Aerdtsche hooghte moet ter ne'er:

Die wel hoopt, hoopt niet eer.

3  Ootmoêt is een vrucht en spruyt
Van Godts geest, die Deuchdt doet groeyen,

En zondt drijft ter herten uyt:

Van Godts Zoon koomt hy af bloeyen.

Die dien mist, 't zy wat hy doe,

Maeckt vergeefs hem zelven moê:

Godts Zoon koomt hy niet toe.

4  Zaligh mensch, die dit Juweel,
Die dees Peerle hebt verkregen:

't Geen ghy hebt is groot en veel:

Aen 't wel houden is gelegen.

Maer die 't niet hebt. stater na

Schut u scha'. Die niet koomt dra.

Licht koomt hy wel te spa'.

5  Door 's gemoets bedriegery
Moet gh' u zelfs voor al vermanen:

D'alderzotste hoovaerdy

Is, hem zelfs ootmoedigh wanen:

Wanen, alsmen 't noch niet is.

Mijdt dees herten duysternis;

Meynt niet, of hebt eerst wis.

6  Die daer ziet door Wanens glas,
En vast meynt, hy heb bekomen,

Arbeydt niet, blijft die hy was;

Paeyt hier tuschen 't hert met droomen;

En, door eygen liefde zot,

Stelt zich tot zijns zelfs afgodt,

En die bet zien, tot spot.

[p. 147]

 

7  d'Eerste trap des waer' Ootmoêts,

 

Is Ootmoêt en diep verne'eren:

 

Van Godt, gever alles goedts,

 

Moetm', in Ootmoêt, kracht begeeren:

 

Door Gebedt vangtz' aen; krijght schoot:

 

Koomt tot haer volkomen groot',

 

En blijft tot inder doodt.