Lelu! Lelu! Het lied der vervreemding

[p. 782]

Sikin

Trawan tan a skin
pe buba no man hor' den bro.
No kibri den koso koso.

Mek' den langa anu
dobru ju buba go baka!

In a soifri drailontu
di pasra ju sikin
kofu sa lolo knapu dapede.

Bari sa bari: mí wani sa de jú wini,
hohohoi! hohohoi! hohoi! hohoi!

Dan sek' j' kumbat'té trowe
te jana jana! Sofara, so fir'fri,
so frifo frifo frifiri taki,
a wan di ju sa frekti
sa las'bro kon trowe
wan tego nain ju!

Fu: MASRA KODOKU, 1978

[p. 783]

Aan mijn voorouders, Wortel der Wortelen, Roots van mijn Roots, Buik van mijn Buikdom, die ik in een Afrikaans Kikuju-beeld weet te vereren.

Belichaamd en bezield

Ons in de ademtrek verborgen,
hen, wier lichaam ons bezield
de ruggegraat van ons verleden
in de hedendag vol levensgeest aankleeft.

Onterf niet hun levensteken!
Hun hand strekke zich uit naar toekomst
en moge ons verdubbelen, de ziel terug,
tot oerkracht onderhuids,
waarbij de kreet die mens verscheurt:
‘besterf ons de strijd en win!’

O zuivere cirkel rondom tijd!
Vuist van verwrongen adem
der geslachtelijke machten!
Houding die zwaartekracht verovert!
Wortel en navel van mijn zwarte buik!

Aan- en afgaande: stof
die ons de geest deed oplaaien
in mensenstrengen van 't aaneen-
gevlochten ras dat adem werft!
Wezen dat iedereen in mij verliest
en eeuwigheid in jou terugwerpt!

Lichaam & ziel die neger in zich nerft!

Uit: MENEER KODOQIUS, 1978