Lelu! Lelu! Het lied der vervreemding

(1984)–Edgar Cairo– rechtenstatus



[p. 737]
Gi den prémati Bunsi bunsi! Firi so dipi, a meri mi, tja lobi doro ai. Fu di granwe sma no ben si tak' ala kloru warti skin, so libi ben njofi! Te noja gran gronfiri tek' wi pré met'popki. Libisma, ar' i bro! Fu: JOWE, 1978

[p. 738]
Aan de etnische kinderen: kuli, kafri, neger, hindustaan, javaan, chinees, mulat, bosneger, blanke ook, wij allen die vroeger nooit met elkaar mochten spelen uit afkomst.
Aan mijn speelkameraden Eensklaps ontwaakt mij diep in het hartediep - mensdiep - de liefde die ontluikend is en was: het minnend mensgevoel. Er was het spel dat ons ooit uit elkander spaarde om tinten van de huid die riep. Er was slechts lijf en eigen kleur, zo meende 't lichaam dat ons schiep. En ziel verloor pigment. Wij werden vlezen poppen, ademlief door wet en door emotie. Thans spreekt het welontwaakt moment van kinderen der wereld, rasgelijk'! Mens háál je ruimte! Wees de ware liefde tot 'n dief! Uit: OERKRACHT, 1978

[p. 739]
Hetzelfde gedicht in de ouwe, simpele vertaling:
Aan mijn speelkameraden Eensklaps... in mij ontwaakt diep 'n gevoel, zo diep als ooit een mens zich voelt in liefde die ontluikt! Doordat het oog der mensheid niet wou zien, dat elke huid ons lichaam past verloor de ziel pigment. Tot nu toe waren wij: louter emotie die ons bouwde tot de vlezen poppen! Mens!, haal je adem! Uit: GEZANGEN, 1982